Πάρνηθα 22/05/2010
Η Ελάτη η κεφαλληνιακή (Abies cephalonica, J.W. Loydon 1838) είναι εδημικό κωνοφόρο αειθαλές δέντρο της Νότιας και Κεντρικής Ελλάδας, με βορειότερη εξάπλωση τον Όλυμπο και τον Άθω. Περιγράφτηκε από το όρος Αίνος της Κεφαλονιάς το 1838.
Έχει ύψος μέχρι 30 μέτρα και σχήμα κωνικό, αν και πολλές φορές σχηματίζει επίπεδη κορυφή. Τα νεαρά κλαδιά είναι λεία και οι οφθαλμοί έχουν πολλή ρητίνη, όπως και οι θηλυκοί κώνοι. Σχηματίζει μεγάλα δάση, αρκετές φορές μαζί με μαυρόπευκα. Φύεται από τα 700 έως τα 1.800 μέτρα. Ψυχρόβιο είδος, που αντέχει τις πολύ χαμηλές θερμοκρασίες, το χιόνι και τον πάγο. Τα νεαρά έλατα χρειάζονται σκιά και ψυχρές συνθήκες για να αναπτυχθούν. Αν και χρειάζεται κρύο για να αναπτυχθεί, το έλατο στη νότια Ελλάδα κατορθώνει να επιβιώνει μέχρι και τα 700 μέτρα.
Φύλλα πυκνά, βελονοειδή, χοντρά, άκαμπτα, αιχμηρά.
Στην Αττική φύεται σε Κιθαιρώνα, Πατέρα, Γεράνεια και φυσικά στην Πάρνηθα. Το δάσος με τα έλατα στην Πάρνηθα ζει σε οριακές οικολογικές συνθήκες (υψόμετρο, θερμοκρασία, ρηχό έδαφος), γι' αυτό και θα χρειαστούν εκατοντάδες χρόνια για να μπορέσει να εξαπλωθεί και πάλι, μετά την καταστροφική πυρκαγιά του 2007.
Ετυμολογία
Abies > Abies –tis, κλασσική λατινική λέξη για τοα έλατο, που αναφέρεται και από τον Βιργίλιο
cephalonica > Κεφαλονιά = κεφαλληνιακή.