Armeria canescens

Πάρνηθα 16/11/2008

Scutellaria rupestris subsp. parnassica

Πάρνηθα 04/05/2008

Η Σκουτελάρια του βράχου υποείδος του Παρνασσού (Scutellaria rupestris Boiss. & Heldr. 1846 subsp. parnassica Greuter & Burdet 1985) είναι ενδημικό φυτό της Πελοποννήσου, Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας, Εύβοιας και Δυτικής Μακεδονίας.
Χαμηλή, πολύκλαδη, τριχωτή πόα.
Βιότοπος: πετρώδεις θέσεις και φρυγανότοποι, σε υψόμετρο έως 2200 μέτρα.
Άνθη: τρίλοβα σε μπλε-ρόδινα χρώματα.
Άνθιση: Μάιος - Ιούνιος.
Εξάπλωση στην Αττική: Πάρνηθα.

Ετυμολογία:
Scutellaria > υποκοριστικό του scutum ασπίδα, θυρεός - σε σχέση με τα σχήμα των ανθέων
rupestris (rupester) > rupes βράχος = του βράχου
parnassica > Παρνασσός = του Παρνασσού.

Phagnalon rupestre subsp. graecum

Πάρνηθα 29/04/2011

Το Phagnalon rupestre subsp. graecum [Boiss. & Heldr.) Batt. 1889] είναι μεσογειακό φυτό με μεγάλη εξάπλωση στην Ελλάδα.
Πολυετές φυτό, με πολλούς όρθιους βλαστούς, μέχρι 30 εκ. Φύλλα αντιολογχοειδή, πυκνά τριχωτά από κάτω και αραιά τριχωτά από πάνω. Ανθοφόρα κεφάλια μονήρη
Βιότοπος: βράχοι, χαράδρες, ξηρά λιβάδια, φρύγανα, θαμνώνες.
Ανθίζει Μάρτιο, Απρίλιο.

Ετυμολογία:
Phagnalon > αναγραμματισμός του  φυτού «γναφάλλιον» που αναφέρει ο Δισκουρίδης.
rupestre > rupes βράχος = του βράχου
graecum > Graecia = γραικό.

Coronilla valentina subsp. glauca

Γεράνεια 09/01/2010

Η Coronilla valentina subsp. glauca, (L.) Batt., είναι μεσογειακό φυτό. Στην Ελλάδα φύεται σε Θράκη, Ανατολική Μακεδονία, Ιόνιο, Νότια Πίνδο, Στερεά Ελλάδα, Κρήτη και νησιά Αιγαίου.
Βιότοπος: δάση, θαμνώνες, βραχώδεις τοποθεσίες σε υψόμετρα 0-600 μ.
Νανοφανερόφυτο με ύψος έως 1 μέτρο.
Φύλλα σύνθετα με 2-3 ζεύγη φυλλαρίων. Φυλλάρια έως 20 χιλ., αντίστροφα ωοειδή, ακρόκοιλα. Παράφυλλα ωοειδή ή λογχοειδή, μεμβρανώδη.
Ταξιανθία κεφάλιο με 4-12 κίτρινα άνθη
Ανθίζει την άνοιξη.

Ετυμολογία:
Coronilla > υποκοριστικό του corona (στεφάνι, στέμμα).
valentina > Valentia Βαλένθια (πόλη της Νότιας Ισπανίας).
glaucus, -a, -um > γλαυκή, από τα γκριζοπράσινα φύλλα της.

Γεράνεια 09/01/2010

Πατέρας 24/02/2013 Ψάθα

Viscum album subsp. abietis ιξός, γκι

Πάρνηθα 13/11/2007

Το Viscum album subsp. subsp. abietis, (Wiesb.) Abrom. 1928, είναι ευρασιατικό φυτό, με ευρεία εξάπλωση σε όλη την στεριανή Ελλάδα.
Βιότοπος: δάση ελάτης.
Αειθαλές παράσιτο της ελάτης. Άλλα υποείδη παρασιτούν σε καστανιές και πεύκα.
Ο ιξός ή γκι έχει καρπό που είναι λευκή σφαιρική ράγα, της οποίας την ιξώδη σάρκα χρησιμοποιούσαν παλιότερα για να κατασκευάζουν ξέβεργες με τις οποίες έπιαναν πουλιά.
Φυτό φαρμακευτικό στην αρχαιότητα, αφού ο Θεόφραστος το θεωρούσε φάρμακο κατά της επιληψίας.

Ετυμολογία:
Viscum = ιξός
albus, a, um > λευκός.
abietis > Abies έλατο = του έλατου.

Ailanthus altissima βρωμοκαρυδιά

Τουρκοβούνια 26/09/2016 Περισσός

Η βρωμοκαρυδιά Ailanthus altissima [(Mill.) Swingle 1916)] είναι κινέζικο δέντρο. Εισήχθη στην Ευρώπη και στην Ελλάδα για καλλωπιστικούς σκοπούς αλλά, καθώς δεν έχει φυσικούς εχθρούς στην Ευρώπη, επεκτάθηκε υπερβολικά και συνεχίζει να επεκτείνεται. 

Έχει πολύ ανθεκτικό ριζικό σύστημα και είναι δύσκολο να καταπολεμηθεί. Φύεται σε μπάζα, αυλές, ανοιχτούς χώρους στις πόλεις.

Ετυμολογία:

Ailanthus < aillanito το όνομα του δέντρου στις νήσους Μολούκες της Ανατολική Ασίας, που σημαίνει ότι έχει ύψος που φτάνει στον ουρανό.

altissima < υπερθετικός του altus (υψηλός).

Quercus pubescens

Πάρνηθα (Μακρυχώραφο) 01/11/2007

Populus alba ασημόλευκα

Τατόι 28/02/2008

Bellis sylvestris

Γεράνεια 04/10/2008

Η Bellis sylvestris (Cirillo 1792) είναι μεσογειακό φυτό με εξάπλωση σε όλη την Ελλάδα.

Βιότοπος: υγρά λιβάδια, χωράφια, ελαιώνες, κήποι, συχνά σε ημισκιασμένες θέσεις και σε υψόμετρα 0-800 (-1400) μ.

Τα ανθοφόρα κεφάλια βγαίνουν σε πολύ μακρείς ποδίσκους κι έχουν διάμετρο μέχρι 4 εκατοστά.

Άνθιση: Σεπτέμβριος - Ιανουάριος.

Ετυμολογία:

Bellis < béllus όμορφος, χαριτωμένος.

sylvestris < sylva και silva, δάσος = δασική.

Euphorbia prostrata

Τουρκοβούνια 30/09/2016

Η Euphorbia prostrata (Aiton 1789) είναι υποτροπικό φυτό της Βόρειας Αμερικής, με εξάπλωση σ' όλη την Ελλάδα εκτός από τις Κυκλάδες.
Μικρό εδαφόβιο φυτό. Βλαστοί έως 35 εκ. μέχρι και 10 κλάδους. Φύλλα ευρέως ελλειπτικά έως επιμήκη. Κυάθιο 1,5 χλ. ωοειδές.
Φύεται σε αγροτικά και παράκτια ενδιαίτηματα και ξηρές θέσεις, σε υψόμετρα 0-400 μ. και περιστασιακά έως 1100 μ. στην ηπειρωτική χώρα.
Ανθίζει Σεπτέμβριο - Οκτώβριο.

Ετυμολογία:
Euphorbia < ευ (καλώς) + φέρβω (τρέφω, βόσκω) και φορβή (τροφή, βοσκή) [2] Σύμφωνα με τον Πλίνιο, από το γιατρό Εύφορβο που ανακάλυψε τις θεραπευτικές ιδιότητες του φυτού. [3] Σύμφωνα με τον Treccani από το λατινικό euphorbium, που προέρχεται από το ελληνικό «ευφόρβιον».
prostrata < prosterno απλώνω κάτι στο έδαφος, καταστρώνω = εδαφόβια (πρηνής).

Chamaesyce < χαμαί + σύκο ==> αναφορά στους καρπούς του.