ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΜΠΛΟΚ

Κυριακή 17 Σεπτεμβρίου 2017

Allium roseum

Μεγαρίδα 20/03/2014

Το γεώφυτο Άλλιο το ρόδινο (Allium roseum, L. 1753) είναι μεσογειακό φυτό με ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα.
Αυτό το πολύ όμορφο αγρισόσκορδο έχει 2-5 φύλλα αυλακωτά, λεία, ελαφρά οδοντωτά. Σκιάδιο ημισφαιρικό μέχρι 7εκ. με πολλά (μέχρι 30) ροζ άνθη σε κοντούς ποδίσκους. Οι στήμονες κοντύτεροι από τα τέπαλα. Φύεται σε καλλιέργειες, όρια αγρών, ξέφωτα δασών, λιβάδια. Ανθίζει από τον Μάιο.
Ετυμολογία:
Allium > αllium (λατιν. Πλίνιος) > άγλις, -ίθος, η κεφαλή ή σκελίδα σκόρδου (σύμφωνα με τον Ottorino Pianigiani, 1845-1926, Ιταλό δικαστή, πολιτικό και γλωσσολόγο).
roseum > rosa ( > ρόδο), τριαντάφυλο = ροδόχρωμο, ρόδινο, ροζ.


Σάββατο 16 Σεπτεμβρίου 2017

Bolanthus graecus

Κιθαιρώνας 07/07/2013

Ο Βόλανθος ο ελληνικός [(Schreber) Barkoudah 1962] είναι ενδημικός Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας, Εύβοιας και Κυκλάδων ( Νάξος, Σίκινος).
Πολυετής πόα, με όρθιους τριχωτούς βλαστούς, ξυλώδεις στη βάση.
Βιότοπος: Πετρώδεις ασβεστολιθικές τοποθεσίες και σάρες, σε υψόμετρα 300-1650 μ.
Άνθη: λευκά με μια γραμμή χρώματος μπορντό.
Άνθιση: τέλη Μαΐου - Ιούλιος.
Εξάπλωση στην Αττική: Πάρνηθα, Υμηττός, Κιθαιρώνας, Γεράνεια, Πατέρας.
Ετυμολογία:
Bolanthus > βώλος ή βόλος (λόγω του σχήματος στην άκρη του στύλου + άνθος.
graecus = ελληνικός.





Παρασκευή 15 Σεπτεμβρίου 2017

Stachys cretica subsp. cretica

Πάρνηθα 29/04/2008 Μετόχι

Ο Στάχυς ο κρητικός (Stachys cretica  L. 1753 subsp. cretica), είναι μεσογειακό φυτό με εξάπλωση στην Βορειοανατολική, Κεντρική και Νότια Ελλάδα, το Ιόνιο, τις Κυκλάδες και την Κρήτη.
Πολυετές, πολύβλαστο, λευκοπράσινο  φυτό, με βλαστούς ισχυρούς, όρθιους, καλυμμένους με πυκνό λευκό τρίχωμα.
Φύλλα επιμήκη, λογχοειδή με λεπτή οδόντωση, τα κατώτερα με μίσχο, τα ανώτερα σχεδόν επιφυή.
Βιότοπος: πετρώδεις θέσεις, φρύγανα, ξηρά λιβάδια, άκρες δρόμων, σε υψόμετρα 0-1400 μ.
Άνθη ανοιχτορόδινα σε σπονδύλους που απέχουν αρκετά μεταξύ τους.
Ανθίζει από τον Απρίλιο.

Ετυμολογία:
Stachys > στάχυς, από την διάταξη των ανθέων κατά μήκος του στελέχους.
cretica > Κρήτη.



Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου 2017

Allium ampeloprasum

Λεγραινά 28/05/2013

Το γεώφυτο Άλλιο το αμπελόπρασο (Allium ampeloprasum, L. 1753) είναι μεσογειακό φυτό με ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα.
Υψηλό φυτό με φύλλα στενά, οδοντωτά. Σκιάδιο σφαιρικό έως 8 εκ. διάμετρο, με πλήθος ροδοκόκκινα άνθη και έντονη μυρωδιά σκόρδου. Φύεται σε άκρες δρόμων, εγκαταλειμμένα χωράφια, υποβαθμισμένα εδάφη. Ανθίζει από τον Μάιο μέχρι το καλοκαίρι.
Ετυμολογία:
Allium > αllium (λατιν. Πλίνιος) > άγλις, -ίθος, η κεφαλή ή σκελίδα σκόρδου (σύμφωνα με τον Ottorino Pianigiani, 1845-1926, Ιταλό δικαστή, πολιτικό και γλωσσολόγο).
ampeloprasum  > άμπελος + πράσο (άγριο σκόρδο που καλλιεργούσαν στις άκρες αμπελώνων) - αμπελόπρασο



Τετάρτη 13 Σεπτεμβρίου 2017

Ononis pusilla

Πάρνηθα 28/08/2008

Η Ονονίς η μικροφυής [Ononis pusilla L. 1759] είναι μεσογειακό φυτό με ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα, εκτός Κρήτης και νησιών του Αιγαίου.
Συνώνυμο: Ononis columnae All.
Πολυετής ημίθαμνος, ύψους 10-30 εκ., με ξυλώδη βάση και με αδενώδεις τρίχες.
Φύλλα τριμερή, φυλλάρια στενά ελλειπτικά, έως 1,5 εκατοστά.
Βιότοπος: βραχώδεις θαμνώδεις πλαγιές, διάκενα κωνοφόρων δασών, ξηροί βοσκότοποι, σε υψόμετρα (0-) 200-1300 (-1700).
Στεφάνη κίτρινη, 6-12 mm., ελαφρώς μακρύτερα από τον κάλυκα, στις μασχάλες των φύλλων. Καρποί χέδρωπες, ωοειδείς.
Ανθίζει από τα τέλη Απριλίου μέχρι τις αρχές Ιουνίου.

Ετυμολογία:
Ononis > όνος ==> επειδή υποτίθεται ότι το προτιμούν τα γαϊδούρια = Ονονίς
pusíllus, a, um > υποκοριστικό του púsus μικρός = μικροφυής.


Δευτέρα 11 Σεπτεμβρίου 2017

Vicia villosa subsp. microphylla

Λαύριο 26/02/2008

Η Vicia villosa subsp. microphylla (d Urv.) P. W. Ball 1968 είναι ευρωμεσογειακό φυτό με ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα, εκτός Β. Πίνδου.
Ετήσιο ή διετές φυτό.
Φύλλα σε 4-10 σε ζεύγη. Φυλλάρθα επιμήκη-λοφχοειδή, με μικρότερους ποδίσκυς
Βιότοπος: βραχωδεις θαμνώδεις πλαγιές, βοσκότοποι, διάκενα κωνοφόρων δασών, παράκτιες θέσεις, σε υψόμετρα 0-1300 μ.
Στεφάνη 12-22 mm., συνήθως μπλε-μοβ. Καρπός επιμήκης λείος χέδρωπας, με 2-6 σπέρματα.
Ανθίζει Απρίλιο - Ιούνιο.
 

Ετυμολογία:
Vicia > vicia (λατιν. Πλίνιος, Βιργίλιος) κύαμος, κουκί = βίκος
villósus, a, um > víllus ή véllus, μαλλί = μαλλιαρή, τριχωτή, χνουδωτή.
microphýllus, a, um  > μικρός + φύλλα = μικρόφυλλη.


Τουρκοβούνια 20/03/2007



Κυριακή 10 Σεπτεμβρίου 2017

Allium pallens

Πάστρα 07/07/2013

Το γεώφυτο Άλλιο το χλωμό (Allium pallens, L. 1762) είναι μεσογειακό φυτό, με εξάπλωση σε όλη την Ελλάδα. Φύεται σε θαμνώνες, φρύγανα, ξηρά λιβάδια. Ονομάστηκε χλωμό από το χρώμα του περιανθίου του. Ανθίζει από τον Μάιο και όλο το καλοκαίρι.
Ετυμολογία:
Allium > αllium (λατιν. Πλίνιος) > άγλις, -ίθος, η κεφαλή ή σκελίδα σκόρδου (σύμφωνα με τον Ottorino Pianigiani, 1845-1926, Ιταλό δικαστή, πολιτικό και γλωσσολόγο).
pallens > palleo (latin.) ωχριώ =ωχρό, χλωμό.

Σάββατο 9 Σεπτεμβρίου 2017

Onopordum illyricum

Πάρνηθα 22/07/2012

Το Ονόπορδον το ιλλυρικό (Onopordum illyricum L. 1753) είναι μεσογειακό φυτό, με ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα.
Κοινή ονομασία: γαϊδουράγκαθο.
Φυτό με ισχυρό βλαστό, πολύ αγκαθωτό.
Βιότοπος: χέρσες τοποθεσίες.
Φύλλα πτερόλοβα, αγκαθωτά.
Ανθοφόρα κεφάλια μέχρι 6 εκ. με βράκτια κοντύτερα από τα ρόδινα ανθίδια.
Ανθίζει από τον Μάιο.

Ετυμολογία:
Onopordum > όνος + πορδή - υποτίθεται ότι προκαλεί εντερικές διαταρχές στα γαϊδουρια που το τρώνε = Ονόπορδον.
illyricus, a, um > Ιλλυρία, αρχαία περιοχή της Αδριατικής = ιλλυρικό.





Παρασκευή 8 Σεπτεμβρίου 2017

Thymus parnassicus

Πατέρας 08/06/2013

Το θυμάρι του Παρνασσού (Thymus parnassicus, Halácsy 1894), είναι φυτό των Βαλκανίων και της Ανατολίας. Στην Ελλάδα εξαπλώνεται σε Θράκη, Ανατολική και Κεντρική Μακεδονία, Στερεά Ελλάδα και Πελοπόννησο.
Πολυετές φυτό, 5-10 εκ. με χνουδωτούς ανθοφόρους κλάδους 3-5 εκ.
Φύλλα παράνθια ωοειδή-προμήκη, 3χιλ. πλάτος. Τα άλλα γραμμοειδή, με λευκό τρίχωμα, βλεφαριδωτά 6-10 χιλ.
Βιότοπος: σε πετρώδεις θέσεις στην ορεινή και ορομεσογειακή ζώνη, σε υψόμετρα μέχρι 2200 μ.
Άνθη ρόδινα, ενίοτε λευκά, σε κεφαλοειδείς ταξιανθίες.
Ανθίζει από τον Μάιο

Ετυμολογία:
Thymus > θύμος και θύμος > θύω - από την έντονη μυρωδιά, εξ ου και θυμίαμα = θυμάρι.
parnassicus > Παρνασσός.