Τουρκοβούνια, 05/11/2012 Περισσός
Το αρχαίο όνομα του φυτού είναι «σίκυς άγριος».
Τον καρπό του ονομάζει «ελατήριο» («το δε λεγόμενον ελατήριον εκ του καρπού των σικύων») ήδη από την αρχαιότητα ο Διοσκουρίδης, ο οποίος υποστήριξε ότι το εκχύλισμα του αποτελεί δραστικότατο καθαρτικό φάρμακο.
Το σημερινό λαϊκό του όνομα είναι «πικραγγουριά».
Πρόκειται για έρπουσα πολυετή πόα, σαρκώδη, πολύ αδρότριχη.
Βλαστοί απλωτοί, έρποντες 15-60 εκ. χωρίς έλικες. Φύλλα μακρόμισχα, με έλασμα 4-10 εκ., καρδιοειδή- τριγωνικά, οδοντωτά ή κυματιστά στα χείλη.
Στεφάνη τροχοειδής με 5 λοβούς. Τα άνθη είναι κίτρινα και βγαίνουν στις μασχάλες των φύλλων, τα αρσενικά σε βότρυ, τα θηλυκά ανά ένα.
Ο καρπός είναι κυλινδρικός ωοειδής μέχρι 5εκ. μήκος, πολύ αδρότριχος.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει ο τρόπος με τον οποίο η πικραγγουριά διασπείρει τους σπόρους της. Ο καρπός είναι πολύ ευαίσθητος και με το παραμικρό άγγιγμα σκάει σαν μικρή βόμβα και εκτινάσσει τα σπέρματα μακριά, δηλαδή τα εκβάλλει ως ελατήριο.
Όλα τα μέρη του φυτού, και κυρίως ο καρπός του, είναι τοξικά, περιέχοντας το δηλητήριο «ελατηρίνη».
Κοινό σε χέρσα χωράφια, μπάζα, άκρες δρόμων.
Ανθίζει από τον Φεβρουάριο.
Ετυμολογία:
Ecballium > εκβάλλω (βγάζω έξω με δύναμη) - αναφέρεται στην αποβολή με δύναμη των σπερμάτων = Εκβάλλιον
elaterium > ελατήριον - αναφέρεται στην εκτόξευση των σπερμάτων μακριά = ελατήριο.
Τουρκοβούνια, 25/10/2007 Γαλάτσι
Τουρκοβούνια, 13/10/2007 Γαλάτσι
3 σχόλια:
ο καρπός του φυτου αυτού μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την καταπολέμηση της ιγμορίτιδας.
Εισπνέοντας το περιεχόμενο του ώριμου καρπού, μέχρι να είναι δυσάρεστο στη μυτη και αλοίφουμε τα ρουθούνια με μικρή ποσότητα. Προκαλέι έντονη καταρροή και βοηθάει την ιγμορίτιδα διαχρονικά.
Με μεγαλη προσοχη επιδει ειναι δηλητηριο , μπορει να προκαλεσει , πνευμονικο οιδημα!~
αφηστε το καλυτερα !!!!!! πολυ τοξικο . πηρα ελαχιστη ποσοτητα και θα κανω να καταπιω 2 - 3 μερεσ ζιτιστε τη συμβουλη γιατρου
Δημοσίευση σχολίου