Τουρκοβούνια 13/10/2007 Γαλάτσι (Βέικος)
Η Erica manipuliflora, Salisb. 1802 είναι μεσογειακό φυτό, με ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα.
Κοινή ονομασία: ρείκι.
Το φθινοπωρινό ρείκι είναι μικρός φρυγανώδης θάμνος απλωτός ή όρθιος, πολύκλαδος με ξυλώδη βάση. Φύλλα μικρά, γραμμοειδή χλοοπράσινα σε σπονδύλους. Άνθη πολλά, μικρά, κωδωνοειδή ρόδινα σε μακριές ταξιανθίες.
Σε μια εποχή που η ελληνική φύση μόλις αρχίζει να αναγεννάται και το τοπίο κυριαρχείται ακόμα από τα ξερά χόρτα, τα ρείκια με την εκρηκτική ανθοφορία τους προσφέρουν άφθονη τροφή στις μέλισσες.
Από αυτό το άριστο μελισσοτροφικό φυτό βγαίνει το ρεικόμελο, το οποίο από άλλους θεωρείται πολύ καλό μέλι και από άλλους κατώτερης ποιότητας. Οι δεύτεροι ακολουθούν τον αρχαίο γιατρό και φαρμακοποιό Διοσκουρίδη, ο οποίος θεωρεί ότι οι μέλισσες που τρυγούν τα ρείκια «μέλι εργάζονται ου σπουδαίον».
Χλωριδικά πάντως το ρείκι θεωρείται ότι κυριαρχεί σε υποβαθμισμένα εδάφη, κάτι που βέβαια δείχνει την χρησιμότητά του για περιοχές που έχουν καταστραφεί από πυρκαγιές και άλλες αιτίες. Επί της ουσίας η θεαματική ανθοφορία των ρεικιών αναγγέλει το τέλος των δυσκολιών από το ελληνικό ξηροθερμικό καλοκαίρι και την μετάβαση στην εποχή της αναγέννησης και της αφθονίας στην ελληνική φύση.
Το σημερινό όνομα του φυτού είναι το ίδιο με το αρχαίο: ερείκη > ερείκιον > ρείκι.
Απαντάται σε θαμνότοπους και φρύγανα, ενώ συχνά καλύπτει μεγάλες επιφάνειες δίνοντας χρώμα στο μονότονο φθινοπωρινό τοπίο.
Ανθίζει από τον Σεπτέμβριο.
Ετυμολογία:
Erica > ερείκη (όνομα φυτού που αναφέρεται από τον Διοσκουρίδη).
manipuliflora > manipulus σπείρα, ομάδα + flos floris άνθος.
Κοινή ονομασία: ρείκι.
Το φθινοπωρινό ρείκι είναι μικρός φρυγανώδης θάμνος απλωτός ή όρθιος, πολύκλαδος με ξυλώδη βάση. Φύλλα μικρά, γραμμοειδή χλοοπράσινα σε σπονδύλους. Άνθη πολλά, μικρά, κωδωνοειδή ρόδινα σε μακριές ταξιανθίες.
Σε μια εποχή που η ελληνική φύση μόλις αρχίζει να αναγεννάται και το τοπίο κυριαρχείται ακόμα από τα ξερά χόρτα, τα ρείκια με την εκρηκτική ανθοφορία τους προσφέρουν άφθονη τροφή στις μέλισσες.
Από αυτό το άριστο μελισσοτροφικό φυτό βγαίνει το ρεικόμελο, το οποίο από άλλους θεωρείται πολύ καλό μέλι και από άλλους κατώτερης ποιότητας. Οι δεύτεροι ακολουθούν τον αρχαίο γιατρό και φαρμακοποιό Διοσκουρίδη, ο οποίος θεωρεί ότι οι μέλισσες που τρυγούν τα ρείκια «μέλι εργάζονται ου σπουδαίον».
Χλωριδικά πάντως το ρείκι θεωρείται ότι κυριαρχεί σε υποβαθμισμένα εδάφη, κάτι που βέβαια δείχνει την χρησιμότητά του για περιοχές που έχουν καταστραφεί από πυρκαγιές και άλλες αιτίες. Επί της ουσίας η θεαματική ανθοφορία των ρεικιών αναγγέλει το τέλος των δυσκολιών από το ελληνικό ξηροθερμικό καλοκαίρι και την μετάβαση στην εποχή της αναγέννησης και της αφθονίας στην ελληνική φύση.
Το σημερινό όνομα του φυτού είναι το ίδιο με το αρχαίο: ερείκη > ερείκιον > ρείκι.
Απαντάται σε θαμνότοπους και φρύγανα, ενώ συχνά καλύπτει μεγάλες επιφάνειες δίνοντας χρώμα στο μονότονο φθινοπωρινό τοπίο.
Ανθίζει από τον Σεπτέμβριο.
Ετυμολογία:
Erica > ερείκη (όνομα φυτού που αναφέρεται από τον Διοσκουρίδη).
manipuliflora > manipulus σπείρα, ομάδα + flos floris άνθος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου