ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΜΠΛΟΚ

Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

Crocus siebri subsp. atticus (nivalis) Κρόκος της Αττικής

Πάρνηθα 27/01/2011

Ο Κρόκος του χιονιού (Crocus nivalis, Bory & Chaub. 1832) περιγράφτηκε από τον Ταΰγετο to 1832.
Το 1850 περιγράφτηκε από την Αττική ο παρόμοιος Crocus atticus, (Boiss. & Orph.s 1850), ο οποίος υποβιβάστηκε το 1982 σε υποείδος του Κρόκου του Ζήμπερ (Crocus sieberi subsp. atticus, B. Mathew 1982).
Η τελευταία ταξινόμηση (Vascular plants of Greece, an annotated checklist, 2013) θεωρεί τον Κρόκο τον αττικό συνώνυμο του Crocus nivalis, που έχει ευρεία
εξάπλωση, από την Πελοπόννησο μέχρι την πρώην Γιουγκοσλαβία και την Βουλγαρία. Βέβαια, παρότι ονομάζεται χιονώδης (nivalis) στην Αττική ανθίζει (και) σε χαμηλά υψόμετρα.
Φύλλα 3-5, με ανοιχτόχρωμη ρίγα στο μέσον.
Βιότοπος: βραχώδεις πλαγιές, ορεινά λιβάδια και ξέφωτα, ανοιχτά δάση κωνοφόρων.
Άνθη: ρόδινα, λιλά, μοβ με λεπτές σκούρες νευρώσεις στα τρία εξωτερικά τέπαλα. Φάρυγγας κίτρινος. Στύλος με τρεις διακλαδώσεις ακέραιες, πορτοκαλί, με πλατειά κορυφή. Ανθήρες κίτρινοι.
Άνθιση: Δεκέμβριος - Απρίλιος σε υψόμετρα 400 - 1300 μ.
Εξάπλωση στην Αττική: Πάρνηθα, Πεντέλη, Γεράνεια, Πατέρας, Κιθαιρώνας, Πάστρα, Γραμματικό.

Ετυμολογία:
Crocus > κρόκος (πιθανώς από την κρόκη, υφάδι).
nivalis > nix (nivis) χιόνι = χιονώδης, του χιονιού, επειδή αναπτύσσεται σε μεγάλα υψόμετρα.


Πεντέλη 30/01/2010

Πεντέλη 19/01/2008

Γεράνεια 24/01/2009




Παρασκευή 28 Ιανουαρίου 2011

Crocus olivieri από τα Γεράνεια


Γεράνεια 24/01/2009



Ο κρόκος του Ολιβιέ είναι αφιερωμένος στον Γάλλο βοτανικό Ολιβιέ (G. A. Olivier)., γι' αυτό κι έχει το όνομά του. Πρόκειται για βαλκανικό είδος που νότια φθάνει μέχρι την Πελοπόννησο.



Γεράνεια 24/01/2009

Γεράνεια 24/01/2009


Πέμπτη 27 Ιανουαρίου 2011

Euphorbia characias

Τατόι 27/01/2011
Η Ευφορβία η χαρακίας (Euphorbia characias L. 1753) είναι μεσογειακό φυτό. Στην Ελλάδα εξαπλώνεται σε Κρήτη, Κυκλάδες, Στερεά Ελλάδα, Δυτική Μακεδονία, Δυτικό και Βόρειο Αιγαίο.
Φυτό με πολλούς όρθιους βλαστούς, απογυμνωμένους στην βάση. Φύλλα πολλά, γλαυκά, λογχοειδή, επιμήκη.
Σκιάδια πυκνά και κυάθια (κύπελλα) ημισφαιρικά με σκουροκόκκινους αδένες.
Ανθίζει από τον Φεβρουάριο.

Ετυμολογία:
Euphorbia > ευ (καλώς) + φέρβω (τρέφω, βοσκω) και φορβή (τροφή, βοσκή) [2] Σύμφωνα με τον Πλίνιο, από το γιατρό Εϋφορβο που ανακάλυψε τις θεραπευτικές ιδιότητες του φυτού. [3] Σύμφωνα με τον Treccani από το λατινικό euphorbium, που προέρχεται από το ελληνικό «ευφόρβιον».
characias > χαρακίας (ο), φυτό που αναφέρει ο Διοκουρίδης (τιθυμάλλου είδη επτά, ων ο μεν άρρην χαρακίας καλείται). 


Το όνομα «χαρακιάς» είναι αρχαίο κι αναφέρεται από τον Θεόφραστο. Αποδίδει τους βιότοπους που προτιμά το φυτό και που συνήθως είναι οι βράχοι με σχισμές (χαρακιές). Χαράκια λένε στην Κρήτη και σήμερα τους μικρούς βράχους.


Υμηττός 20/04/2011

Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2011

Gagea peduncularis - Γαγέα η έμμισχος

 Πάρνηθα 03/03/2012


Η Gagea peduncularis [(C. Presl) Pascher 1904]) είναι μεσογειακό φυτό, με ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα, εκτός της Εύβοιας και της Βόρειας Πίνδου.
Βιότοπος: θαμνότοποι, φρύγανα, ανοιχτές πετρώδεις τοποθεσίες σε υψόμετρα 0 -1100 (-1500) μ.
Μικρό, πολυετές, χνουδωτό φυτό με κοντούς βλαστούς.
Τα ανώτερα φύλλα λογχοειδή, τα κατώτερα που είναι πάντα 2 είναι γραμμοειδή αυλακωτά.
Άνθη κίτρινα, πρασινωπά στην έξω πλευρά, μονήρη με διάμετρο μέχρι 2,5εκ.
Ανθίζει Φεβρουάριο - Μάιο.

Ετυμολογία:
Gagea  > προς τιμήν του άγγλου φυσιοδίφη Thomas Gage (1781 - 1820.
peduncularis = έμμισχος.

Υμηττός 24/02/2012


Υμηττός 24/01/2011 Hymittos


Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2011

Centaurea raphanina subsp. mixta

Τουρκοβούνια 24/03/2008 Ψυχικό

Πεντέλη 09/04/2010

Η Κενταύρια η ραπανίσκη, υποείδος η μικτή (Centaurea raphanina  Sm. subsp. mixta Runemark 1967) είναι ενδημική της Νότιας Ελλάδας, Εύβοιας, Σποράδων, Κυκλάδων, Ανατολικού Αιγαίου (Ψαρά, Ικαρία).
Πολυετές φυτό, με ρίζωμα κονδυλώδες που θυμίζει ραπάνι. Τα φύλλα του συλλέγονται και τρώγονται σαλάτα.
Δημώδη ονόματα: αλιβαρβάρα, ασκόλυμπρος.
Βιότοπος: πετρώδεις θέσεις, βράχοι, ελαιώνες, θαμνώνες, σε υψόμετρα από το επίπεδο της θάλασσας μέχρι τα 2.100 μέτρα.
Άνθη: ρόδινα - πορφυρά.
Άνθιση: Μάρτιος - Ιούλιος.
Κοινό φυτό στην Αττική

Ετυμολογία:
Centaurea < Centaurus < Κένταυρος (ο Κένταυρος Χείρων ήταν γιατρός και δάσκαλος του Ασκληπιού).
raphanina < ράφανος (ραπάνι), ραπανίσκη.
mixta < misceo αναμιγνύω - ανάμικτη, μικτή.

Τετάρτη 12 Ιανουαρίου 2011

Helianthemum hymettium

Πάρνηθα 08/04/2008

Το Ηλιάνθεμο του Υμηττού (Helianthemum hymettium Boiss. & Heldr. 1854) είναι ελληνικό ενδημικό είδος με εξάπλωση στην Στερέα Ελλάδα, Πελοπόννησο (Ζήρεια, Ταΰγετος) και Κρήτη. Περιγράφτηκε το 1854 από τον Υμηττό.
Πόα με ύψος 5-20 εκατοστα, με λεπτούς έρποντες βλαστούς. Φύλλα έμμισχα, λεία και πράσινα στην πάνω επιφάνεια, λευκά και χνουδωτά στην κάτω επιφάνεια.
Βιότοπος: πετρώδεις θέσεις και αγροοί, σε χαμηλά και μέσα υψόμετρα.
Άνθη: κίτρινα, σε σχετικά πυκνές ταξιανθίες 7-9 λουλουδιών.
Άνθιση: Απρίλιος - Ιούνιος.
Εξάπλωση στην Αττική: Υμηττός, Πάρνηθα, Πεντέλη, Μερέντα, Γεράνεια, Πατέρας, Κιθαιρώνας.

Ετυμολογία:
Helianthemum > ήλιος + άνθεμον - από το κίτρινο χρώμα των ανθέων = Ηλιάνθεμον
hymettium > Αττική. 

Δευτέρα 10 Ιανουαρίου 2011

Draba verna

Πάρνηθα 02/03/2008

Η Draba verna (L. 1753) είναι ευρασιατικό φυτό με ευρεία εξάπλωση σε όλη την Ελλάδα.
Συνώνυμο: Erophila verna (L.) Chevall. 1828).
Βιότοπος: λιβάδια, δρόμο, δολίνες, διάκενα δασών σε υψόμετρα 0-1900 μ.
Ετήσιο λεπτό φυτό ύψους 3-12 εκ. Βασικά φύλλα σπατουλοειδή σε ρόδακα. Άνθη λευκά.
Άνθιση: Ιανουάριος - Μάιος.

Ετυμολογία:
Draba < δράβη (φυτό που αναφέρει ο Διοσκουρίδης) . Ο De Theis γράφει ότι, σύμφωνα με τον Λινναίο, Δράβη σημαίνει ξινή, πικάντικη, με αναφορά στη γεύση των φύλλων
verna < ver, véris έαρ, άνοιξη = εαρινή.
Erophila < ήρ (ιωνικά), το έαρ, η άνοιξη + φίλος ==> για την πρώιμη εαρινή ανθοφορία του.