ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΜΠΛΟΚ

Δευτέρα 13 Ιουλίου 2015

Lactuca muralis (Mycelis muralis)

Πάρνηθα 13-06-2012

Η Lactuca muralis [(L.) Gaertn. 1791] είναι ευρωπαϊκό φυτό που φτάνει έως τον Καύκασο. Έχει ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα.
Συνώνυμο: Mycelis muralis [(L.) Dumort. 1827).
Βιότοπος: Δάση, προεξοχές σε βράχους, φαράγγια σε υψόμετρα 300-1600 μ.
Πολυετές ριζωματώδες φυτό με όρθιους βλαστούς ύψους 20-80 εκ. Κάτω και μεσαία φύλλα περίβλαστα.
Άνθη κίτρινα-λεμονί
Άνθιση: Ιούνιος - Σεπτέμβριος

Ετυμολογία:
Lactuca < lac, láctis, γάλα ==> για τον άφθονο λευκό χυμό που έχουν είδη του γένους ==> μαρούλι, θρίδαξ
muralis  < murus τοίχος ==> αναφορά στον βιότοπο (βράχοι).
Mycelis < αρχαίο όνομα ασαφούς προέλευσης.


Δευτέρα 29 Ιουνίου 2015

Convolvulus arvensis

Περισσός 03-10-2013 Τουρκοβούνια

Ο Κονβόλβουλος των αγρών (Convolvulus arvensis L. 1753) είναι κοσμοπολίτικο φυτό. Στην Ελλάδα εξαπλώνεται σε όλη την χώρα, ακόμα και μέσα στις πόλεις.
Ανθίζει από τον Μάιο και σχεδόν όλο τοο καλοκαίρι, ανάλογα με τις συνθήκες

Ετυμολογία:
Convolvulus > convolvo (λατιν.) διαπλέκω - για τα συχνά άστατα στελέχη των ειδών αυτού του γένους = Κονβόλβουλος
arvensis > arvum, αγρός = αρουραίος, των αγρών


Κυριακή 28 Ιουνίου 2015

Stachys swainsonii subsp. melangavica

Γεράνεια 03-05-2013

Ο Stachys swainsonii (Benth.) subsp melangavica, D. Perss. 1981 είναι στενότοπο ενδημικό των Γερανείων.
Φυτό πυκνά τριχωτό, έντονα διακλαδισμένο, με ξυλώδη βάση.
Βιότοπος: Σχισμές βράχων, συνήθως κοντά στην θάλασσα.
Άνθη: λευκά με πορφυρές γραμμές.
Άνθιση: Απρίλιος - Ιούνιος, ανάλογα με το υψόμετρο/
Εξάπλωση: στο ακρωτήριο Μελαγκάβι και τις γύρω από αυτό περιοχές των Γερανείων.
*** Περιλαμβάνεται στο Βιβλίο Ερυθρών Δεδομένων των Σπάνιων & Απειλούμενων Φυτών της Ελλάδας (RDB 2009), με τον χαρακτηρισμό «Σχεδόν Κινδυνεύον» ( ΝΤ).

Ετυμολογία:
Stachys > στάχυς (από την διάταξη των ανθέων)
swainsonii > προς τιμήν του William Swainson (1789-1855), Βρετανού φυσιοδίφη και εξερευνητή
melangavica > από ακρωτήριο Μελαγκάβι Πέρα Χώρας - Ηραίου, από όπου περιγράφτηκε
.



Σάββατο 27 Ιουνίου 2015

Plocama calabrica (Putoria calabrica)

Γεράνεια 03-05-2013

Η Plocama calabrica (L.f.) M.Backlund & Thulin 2007, είναι μεσογειακό φυτό, με ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα, εκτός Κυκλάδων και ΒΑ χώρας.
Συνώνυμο: Putoria calabrica (L. f.) DC. 1830
Βιότοπος: βραχώδεις θέσεις, χαλικώδεις πλαγιές, παρυφές δρόμων, σε υψόμετρα 0-1200 (-2000) μ.
Μικρό, μάλλον απλωτό, δύσοσμο φρύγανο, με ξυλώδη βάση.
Φύλλα αντίθετα, λογχοειδή, σαρκώδη και λεία,
Τα ρόδινα άνθη έχουν 4 τριγωνικούς λοβούς, μακρύ σωλήνα και φύονται σε κορύμβους
Ανθίζει Απρίλιο - Ιούλιο.

Ετυμολογία:
Plocama > πλόκανον (έργο πλεκτικής) ==> αναφορά στους μπλεγμένους κλάδους.
calabrica = Calabria, η Καλαβρία στην Νότια Ιταλία.
Putoria > puteo βρωμάω
.

Παρασκευή 26 Ιουνίου 2015

Salvia argentea

Κιθαιρώνας 12-05-2013

Η Σάλβια η ασημένια (Salvia argentea, L. 1762) είναι μεσογειακό φυτό, με εξάπλωση σε όλη την Ελλάδα, εκτός Κρήτης και Ιονίου.
Διετές φυτό με τα φύλλα να αναπύσσουν εντυπωσιακό ρόδακα την πρώτη χρονιά και ανθοφόρους βλαστούς την δεύτερη. Υπάρχουν όμως άτομα που ζουν περισσότερα χρόνια.
Βλαστός όρθιος, τριχωτός.
Φύλλα μεγάλα, ωοειδή με ασύμμετρους λοβούς, καλυμμένα με ασημόχρωμο τρίχωμα.
Βιότοπος: πετρώδεις τοποθεσίες, χέρσα χωράφια, λιβάδια σε υψόμετρα (50-) 200-1900 μ.
Άνθη λευκά με ρόδινα τριχίδια στο μεγάλο εντυπωσιακό άνω χείλος, σε κυκλική αρμονική διάταξη κατά επάλληλους σπονδύλους.
Ανθίζει από τα τέλη Απριλίου.

Ετυμολογία:
Salvia > sálvo θεραπεύω, διασώζω - όνομα που χρησιμοποιεί ο Πλίνιος γαι το φασκομηλο Salvia officinalis για τις θεραπευτικές του ιδιότητες.
argenteus, a, um > argentum άργυρος = αργυρός, ασημένιος.



Πέμπτη 25 Ιουνίου 2015

Tragopogon samaritani

Κιθαιρώνας 12-05-2013

Ο Τραγοπώγων του Σαμαριτάνι (Tragopogon samaritani Boiss. 1856) είναι ευρωμεσογειακό φυτό, με ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα εκτός από το Αιγαίο.
Συνώνυμο: Tragopogon crocifolius subsp. samaritanii (Heldr. & Sart.) I.Richardson 1976
Βιότοπος: μεσογειακά λιβάδια, δασικές εκτάσεις, θαμνώνες.
Ανθίζει από τον Απρίλιο.

Ετυμολογία:
Tragopogon > τράγος + πώγων - από την μορφή του πάππου = Τραγοπώγων (αρχαίο όνομα από τον Διοσκουρίδη).
samaritani > αφιερωμένο στον Giovanni Battista Samaritani (1821-1894), Ιταλό ανθοκόμο στην Αθήνα και συνεργάτη των Sartori και Boissier.


Τετάρτη 24 Ιουνίου 2015

Viola phitosiana

Κιθαιρώνας 12-05-2013
Η Βιόλα του Φοίτου (Viola phitosiana, Erben 1985) είναι ενδημική της ηπειρωτικής Ελλάδας: Πάρνωνας, Ταΰγετος, Μαίναλο, Παναχαΐκό, Ερύμανθος, Παρνασσός, Τυμφρηστός, Πίνδος.
Μικρό φυτό με όρθιους βλαστούς.
Βιότοπος: Πετρώδεις θέσεις, ανοίγματα δασών, σε υψόμετρα 500-2000 μέτρων.
Άνθη: Μικρά, διαμέτρου μόλις 0,6 έως 1,2 εκατοστών. Λευκά με κίτρινο λαιμό.
Άνθιση: Μάιος -Ιούλιος.
Εξάπλωση στην Αττική: Γεράνεια, Κιθαιρώνας, Πατέρας.

Ετυμολογία:
Viola > viola (latin.) δάνειο από κάποια μεσογειακή γλώσσα. Ελληνικά: ίον (< ιώδες χρώμα, κλπ).
phitosiana > αφιερωμένη στον καθηγητή Βοτανικής Δημήτριο Φοίτο.
 


Τρίτη 23 Ιουνίου 2015

Draba lasiocarpa

Κιθαιρώνας 24/02/2013

Η Draba lasiocarpa (Rochel 1810) είναι βαλκανικό φυτό που φθάνει έως τις νότιες Άλπεις. Στην Ελλάδα φύεται στην ηπειρωτική χώρα, την Αττική και την Πελοπόννησο.
Βιότοπος: ρωγμές και πλατώματα βράχων σε υψόμετρα 880 - 2000 (2900) μ.
Μικρός πυκνοφυής θάμνος. Ταξιανθία με 2-13 άνθη με κίτρινα πέταλα.
Άνθιση: Μάρτιος - Ιούνιος.
Ετυμολογία:
Draba < δράβη (φυτό που αναφέρει ο Διοκσουρίδης) . Ο De Theis γράφει ότι, σύμφωνα με τον Λινναίο, δράβη σημαίνει ξινή, πικάντικη, με αναφορά στη γεύση των φύλλων.
lasiocarpa < λάσιος (τριχωτός, δασύτριχος + καρπός ==> αναφορά στους τριχωτούς καρπούς.

Δευτέρα 22 Ιουνίου 2015

Ornithogalum sibthorpii

Κιθαιρώνας 24-02-2013

Το Ornithogalum sibthorpii Greuter 1967, είναι φυτό της Ανατολικής Μεσογείου και της Ανατολίας, με ευρεία εξάπλωση στην στεριανή Ελλάδα.
Βιότοπος: φρύγανα, λιβάδια, ορεινή βλάστηση, σε υψόμετρα 300-1400 μ.
Βολβώδες φυτό, 5-15 εκ., με 3-11 γλαυκόχρωμα φύλλα, μακρύτερα από την ταξιανθία.
Ανθίζει από τα τέλη Φεβρουαρίου.

Ετυμολογία:
Ornithogalum > > >  Όρνις (πτηνό,  όρνιθα, κόττα) + γάλα. Αναφέρεται στην φράση «και του πουλιού το γάλα», λόγω του λευκού χρώματος των τεπάλων του.
sibthorpii > αφιερωμένο στον Άγγλο βοτανικό John Sibthorp (1758 - 1796) δημιουργό της μνημειώδους έκδοσης Flora Graeca.


Τετάρτη 17 Ιουνίου 2015

Bolanthus graecus

Πατέρας 25-05-2013

Ο Βόλανθος ο ελληνικός [(Schreber) Barkoudah 1962] είναι ενδημικός Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας, Εύβοιας και Κυκλάδων ( Νάξος, Σίκινος).
Πολυετής πόα, με όρθιους τριχωτούς βλαστούς, ξυλώδεις στη βάση.
Βιότοπος: Πετρώδεις ασβεστολιθικές τοποθεσίες και σάρες, σε υψόμετρα 300-1650 μ.
Άνθη: λευκά με μια γραμμή χρώματος μπορντό.
Άνθιση: τέλη Μαΐου - Ιούλιος.
Εξάπλωση στην Αττική: Πάρνηθα, Υμηττός, Κιθαιρώνας, Γεράνεια, Πατέρας.
Ετυμολογία:
Bolanthus > βώλος ή βόλος (λόγω του σχήματος στην άκρη του στύλου + άνθος.
graecus = ελληνικός.



Δευτέρα 15 Ιουνίου 2015

Allium paniculatum

Πάρνηθα 31-05-2014

Το Άλλιο το διακλαδισμένο (Allium paniculatum, L. 1759) είναι ευρω-μεσογειακό γεώφυτο με ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα. Σκιάδιο πυκνό, διακλαδισμένο, με τα άνθη να βσίκονται «σε θέσεις πανικού». 
Φύεται σε καλλιέργειες, λιβάδια, πετρώδεις και βραχώδεις θέσεις. 
Ανθίζει Μάιο - Ιούνιο.

Ετυμολογία:
Allium > αllium (λατιν. Πλίνιος) > άγλις, -ίθος, η κεφαλή ή σκελίδα σκόρδου (σύμφωνα με τον Ottorino Pianigiani, 1845-1926, Ιταλό δικαστή, πολιτικό και γλωσσολόγο).
paniculatum > panicula (& panucula & panucla) ταξιανθία διακλαδισμένη = διακλαδισμένο.





Κυριακή 14 Ιουνίου 2015

Geranium molle

Περισσός 08-03-2013 Τουρκοβούνια

Το Γεράνιο το απαλό (Geranium molle L. 1753) θεωρείται κοσμοπολίτικο ζιζάνιο. Έχει μεγάλη εξάπλωση σε όλη την Ελλάδα.
Ετήσιο ή διετές φυτό, έντονα χνουδωτό, με νεφροειδή γκριζόπάσινα φύλλα και ύψος 10-30 εκ.φυτό, ύψους 10-30 εκ..
Ανθίζει από τον Μάρτιο.

Ετυμολογία:
Geranium > γεράνιον, φυτό που αναφέρει ο Διοσκουρίδης - από τον καρπό του που μοιάζει «γεράνων κεφαλάς συν τοις ράμφεσιν = Γεράνιο.
mollis, e = απαλό, λεπτό μαλακό - από τα μαλακά χνουδωτά φύλλα του.


Πέμπτη 11 Ιουνίου 2015

Campanula celsii subsp. spathulifolia

Κιθαιρώνας 12-05-2013

Η Καμπανούλα του Κελς υποείδος η σπατουλόφυλλη [Campanula celsii A.DC. 1830 subsp. spathulifolia (Turrill) Phitos 1965] είναι ενδημική των βουνών της Δυτικής Αττικής.
Την περιέγραψε το 1965 ο καθηγητής Βοτανικής Δημήτριος Φοίτος, δίνοντας έμφαση σε μερικά στοιχεία (φύλλα, σπέρματα) που την ξεχωρίζουν από το τυπικό υποείδος  Campanula celsii subsp. celsii, που συναντάμε στην υπόλοιπη Αττική.
Βιότοπος: ασβεστολιθικές πλαγιές, βραχώδεις θέσεις.
Άνθη: μπλε-μωβ, σε σχήμα καμπάνας.
Άνθιση: Απρίλιος - Ιούλιος, ανάλογα με το υψόμετρο.
Εξάπλωση στην Αττική: Γεράνεια, Πατέρας, Κιθαιρώνας, Πάστρα.

Ετυμολογία:
Campanula > campana (λατιν.) < campanula υποκοριστικό.
celsii > αφιερωμένη στον Jacques Philippe Martin Cels (1740-1806), Γάλλος συγγραφέα και βοτανικό, δημιουργό του περίφημου κήπου «Le Jardin de Cels».
spathulifolia > σπάθα, σπάτουλα > spatha, spathula, spatula + folium - από το σχήμα σπάτουλας των φύλλων = σπατουλόφυλλη.



Τετάρτη 10 Ιουνίου 2015

Nepeta argolica subsp. argolica

Πάρνηθα 06-07-2011

Η Νεπέτα η αργολική (Nepeta argolica Bory & Chaub. 1832) είναι ενδημικό αρωματικό φυτό της Βόρειας Πελοποννήσου, της Στερεάς Ελλάδας και της Νότιας Πίνδου.
Πολυετής πόα με ξυλώδη βάση και ύψος 20-80 εκατοστά. Βλαστός λεπτός, όρθιος, διακλαδισμένος με βελούδινο γκρι τρίχωμα.
Βιότοπος: βραχώδεις θέσεις, σάρες, ξηρές και πετρώδεις τοποθεσίες, σε υψόμετρα 700-1600 μέτρων
Άνθη: λευκά με ρόδινα στίγματα.
Άνθιση: Ιούνιος - Αύγουστος.
Εξάπλωση: κοινό σε όλα τα βουνά της Αττικής.

Ετυμολογία:
Nepeta > nepeta, φυτό που αναφέρει ο Πλίνιος.
argolica > Άργος = αργολική.


Παρασκευή 29 Μαΐου 2015

Salvia pomifera subsp. calycina

Πάρνηθα 22-05-2010

Η Salvia pomifera subsp. calycina (Sm.) Hayek 1829, είναι φυτό της Ανατολικής Μεσογείου, με εξάπλωση σε Θεσσαλία, Στερεά Ελλάδα, Εύβοια, Πελοπόννησο, Κυκλάδες, Εύβοια και Ανατολικό Αιγαίο.
Φυλλοβόλος θάμνος, ύψους 1 μέτρου, με όρθιους βλαστούς.
Φύλλα απλά, επιμήκη, γκριζοπράσινα, κάπως τραχιά.
Βιότοπος: πετρώδεις και βραχώδεις τοποθεσίες, σε υψόμετρα 0 - 400 (-800) μ.
Άνθη μεγάλου μεγέθους, στο κατω τμήμα υπόλευκα και στο πάνω τμήμα μπλε-γαλάζια.
Ανθίζει από τον Απρίλιο.
Το αρχικό όνομα Salvia calycina δόθηκε σε φυτά από τον Υμηττό το 1806.

Ετυμολογία:
Salvia > sálvo θεραπεύω, διασώζω - όνομα που χρησιμοποιεί ο Πλίνιος γαι το φασκομηλο Salvia officinalis για τις θεραπευτικές του ιδιότητες.
pómifer, era, erum > pómum μήλο + φέρω ==> αναφορά στους καρπούς του φυτού = μηλοφόρος.   
calýcinus, a, um > κάλυξ - από τον ευδιάκριτο σαν ποτήρι κάλυκα.




Σάββατο 23 Μαΐου 2015

Malabaila aurea

Κακιά Σκάλα 13-04-2013

Η Μαλαμπαΐλα η χρυσαφένια [Malabaila aurea (Sm.) Boiss. 1872] είναι φυτό της Αναταολικής Μεσογείου. Έχει ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα, με εξαίρεση την Κρήτη και με αμφιβολη παρουσία στις Κυκλάδες.
Είναι πολυετής πόα, με ύψος από 50 εκ. έως 1 μέτρο και σκληρό, κούφιο και χνουδωτό βλαστό.
Τα φύλλα είναι τα κατώτερα ωοειδή και τα ανώτερα γραμμοειδή-λογχοειδή.
Φϋεται σε γεωγικά και μεσογειακά ενδιαιτήματα.
Τα χρυσαφένια άνθη του σχηματίζουν σκιάδιο με 3-9 ακτίνες.
Ανθίζει την άνοιξη.

Ετυμολογία:
Malabaila > γένος αφιερωμένο στον Αυστριακό ιταλικής καταγωγής βοτανικό Emanuel Joseph Malabaila von Canal (1745-1826)
aureus, -a, um = χρυσός, χρυσαφένιος.







Πέμπτη 21 Μαΐου 2015

Coris monspeliensis

Γεράνεια 03-05-2013
Η Κόρις του Μονπελιέ Coris monspeliensis L. 1753 είναι είδος της Δυτικής και Κεντρικής Μεσογείου,  σπάνιο για την Ελλάδα, η οποία αποτελεί το ανατολικότερο σημείο εξάπλωσης του φυτού.
Τα φυτά στην Ελλάδα είναι ελαφρώς τριχωτά με ρόδινα άνθη και πιθανώς ανήκουν στο υποείδος orismonspe liensis ssp. syrtica (Murb.) Mascl. (Browicz & Zielinsky 1989).
Βιότοπος: ξηρές, πετρώδεις θέσεις με αραιά, χαμηλά φρύγανα, χαλικώδεις πλευρές μονοπατιών ή χωματόδρομων.
Άνθη: ρόδινα, γαλαζωπά με λευκό λαιμό
Άνθιση: Ανθίζει από τις αρχές Μαΐου.
Εξάπλωση στην Αττική: Γεράνεια.

Ετυμολογία
Coris > Κόρις (κοριός).
monspeliensis > Montpellier, πόλη της Νότιας Γαλλίας
.



Τρίτη 19 Μαΐου 2015

Cynoglossum creticum

Μεγαρίδα 13-03-2014

Το Κυνόγλωσσο το κρητικό (Cynoglossum creticum Mill. 1768) είναι ευρασιατικό φυτό, με εξάπλωση σε όλη την Ελλάδα.
Μονοετές φυτό με μεγάλα χνουδωτά, έμμισχα φύλλα.
Βιότοπος: ελαιώνες, άκρες χωραφιών, πετρώδεις τοποθεσίες.
Άνθη μέχρι 12 χιλ, ρόδινα ή γαλάζια στην ωριμότητα, με σκουρότερες νευρώσεις στο ίδιο χρώμα.
Ανθίζει από τον Μάρτιο.

Ετυμολογία:
Cynoglossum > κύων κυνός + γλώσσα - αναφορά στο σχήμα των φύλλων = Κυνόγλωσσο.
creticum > Κρήτη = κρητικό.



Κυριακή 17 Μαΐου 2015

Bellardia latifolia

Πάρνηθα 28-04-2011

Η Bellardia latifolia (L.) Cuatrec. 1929, είναι φυτό της Ανατολική Μεσογείου και της ΝΔ Ασίας, με ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα.
Συνώνυμο: Parentucellia latifolia
Βιότοπος: λιβάδια, αγροί, διάκενα δασών, φρύγανα, σε υψόμετρα 0-1100 (-1400) μ.
Μικρή, μονοετής τριχωτή πόα με όρθιο βλαστό, συχνά κοκκινωπό. Πρόκειται για ημιπαρασιτικό φυτό που απορροφά συστατικά από το ρίζωμα γειτονικών φυτών.
Φύλλα μικρά, αντίθετα και βαθιά οδοντωτά.
Άνθη μικροσκοπικά, ροδοκόκκινα, με τρίλοβο κάτω χείλος που αναπτύσσονται σε στάχυ.
Κάλυκας σωληνοειδής, οδοντωτός.
Ανθίζει Μάρτιο - Ιούνιο.

Ετυμολογία:
Bellardia > γένος αφιερωμενο στο Ιταλό βοτανικό Carlo Antonio Lodovico Bellardi (1741-1826).
latifolius, a, um > latus πλατύς + folium φύλλο = πλατύφυλλη.
Parentucellia > γένος αφιερωμένο στον πάπα Νικόλαο V (Tomaso Parentucelli  1398-1455) επειδή ίδρυσε βοτανικό κήπο στο Βατικανό.


Παρασκευή 15 Μαΐου 2015

Valantia hispida

Πάρνηθα 29-04-2011

Η Valantia hispida ( L. 1759) είναι μεσογειακό φυτό που εξαπλώνεται ανατολικά έως το Ιράν. Στην Ελλάδα έχει ευρεία κατανομή.
Βιότοπος: ξηρά και χαλικώδη εδάφη, φρύγανα, χωράφια, παραλίες με βότσαλα σε υψόμετρα 0-1100 μ.
Μικρό ετήσιο φυτό ύψους 5-20 εκ. Άνθη δυσδιάκριτα.
Άνθιση: Μάρτιος - Απρίλιος.
Ετυμολογία:
Valantia < γένος αφιερωμένο στον Γάλλο βοτανικό S. Vaillant (1669-1722).
hispida (λατιν.)= αδρότριχη.





Τετάρτη 13 Μαΐου 2015

Serapias bergonii

Λαυρεωτική 30-03-2008

Η Σεραπιάς του Μπεργκόν (Serapias bergonii, E. G. Camus 1908) είναι ορχιδέα της Ανατολικής Μεσογείου. Περιγράφτηκε το 1908 από την Κέρκυρα.
Έχει ευρεία εξάπλωση σ' όλη την Ελλάδα, με έμφαση στις νότιες, νησιωτικές και δυτικές περιοχές της χώρα. Φύεται σε λιβάδια, διάκενα δασών, θαμνώνες και φρύγανα. Όπως όλες οι Σεραπιάδες, τα πέταλα και τα σέπαλα των ανθέων της σχηματίζουν ένα είδος θόλου, στον οποίο βρίσκουν καταφύγιο τα έντομα κι έτσι επικονιάζουν τα φυτά. Ανθίζει από τον Απρίλιο.
Ετυμολογία:
Serapias > Σεραπιάς, ορχιδέα που ονοματίζει ο Διοσκουρίδης > Σέραπις (και Σάραπις) ελληνοαιγυπτιακός θεός της Ελληνιστικής Εποχής.
bergonii > προς τιμήν του Γάλλου βοτανικού και φωτογράφου Louis-Jacques-Paul Bergon (1863-1912).

Δευτέρα 11 Μαΐου 2015

Cynoglossum columnae

Πεντέλη 02-04-2009

Το Cynoglossum columnae (Mill. 1768) είναι μεσογειακό φυτό, με εξάπλωση σε όλη την Ελλάδα.
Μονοετές φυτό με μεγάλα χνουδωτά, έμμισχα φύλλα, τα ανώτερα επιφυή.
Βιότοπος: άκρες χωραφιών, πρανή, πετρώδεις τοποθεσίες.
Άνθη μικρά, κυπελλοειδή, καστανέρυθρα με πέντε πέταλα καλυμμένα από ισομήκη χνουδωτά σέπαλα.
Ανθίζει από τον Μάρτιο.

Ετυμολογία:
Cynoglossum > κύων κυνός + γλώσσα - αναφορά στο σχήμα των φύλλων = Κυνόγλωσσο.
columnae > αφιερωμένο στον Ναπολιτάνο βοτανικό Fabio Colonna (Fabius Columna, 1567-1650). 
Πάρνηθα 29-04-2011

Σάββατο 9 Μαΐου 2015

Draba praecox (Erophila praecox)

Περισσός 21-01-2014 Τουρκοβούνια

Η Draba praecox (Steven 1812) είναι μεσογειακό φυτό με ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα.
Συνώνυμο: Erophila praecox [(Steven) DC. 1821].
Βιότοπος: λιβάδια, φρύγανα, διάκενα δασών, άκρες δρόμων σε υψόμετρα 0-1200 (-1900) μ.
Ετήσιο φυτό, λεπτό ύψους 3-12 εκ. Βασικά φύλλα σε ρόδακα.
Ανθίζει από τα μέσα Φεβρουαρίου έως τον Ιούνιο, ανάλογα με το υψόμετρο.

Ετυμολογία:
Draba < δράβη (φυτό που αναφέρει ο Διοσκουρίδης). - Ο De Theis γράφει ότι, σύμφωνα με τον Λινναίο, Δράβη σημαίνει ξινή, πικάντικη, με αναφορά στη γεύση των φύλλων
praecox = πρώιμη ==> η πρώτη που ανθίζει.
Erophila < ηρ (ιωνικ.) έαρ + φίλη ==> για την πρώιμη ανθοφορία την άνοιξη.