ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΜΠΛΟΚ

Σάββατο 31 Μαΐου 2014

Centaurea pichleri

Κιθαιρώνας 03/04/2014

Η Κενταύρια του Πίχλερ (Centaurea pichleri Boiss. 1875) είναι φυτό των Βαλκανίων και της Ανατολίας, με εξάπλωση στην Ελλάδα στην κεντρική και νότια χώρα.
Αυτό το είδος πήρε το όνομά του από τον Thomas Pichler (1828-1903), διάσημος συλλέκτης από το Λίντς (Lienz, Τυρολο) της Αυστρίας, που συνέλεξε φυτά από διάφορα μέρη της Ελλάδας, όπως τον Άθω το 1873, την Αττική, την Εύβοια και την Πελοπόννησο το 1876,
την Κάρπαθο και την Ρόδο το 1883-1889.
Βιότοπος: ξηρά λιβάδια, βραχώδεις πλαγιές, πετρώδεις θέσεις, σε υψόμετρα 600-1200 μ.
Ριζωματώδες πολυετές φυτό χωρις παχιές ρίζες. Βλαστοί όρθιοι έως 30 εκ. Φύλλα λογχοειδή, ακέραια, με ελαφρό τρίχωμα. Ρόδακες παρόντες κατά την άνθιση.
Κεφάλια με περιφερειακά ανθίδια κυανά, πτερωτά. Κεντρικά ανθίδια μικρότερα, ρόδινα-ιώδη.

Υπάνθιο με βράκτια βλεφαριδωτά με ακανίδια ασημόχρωμα, ισομήκη.
Ανθίζει Μάιο - Ιούνιο.

Ετυμολογία:
Centaurea > Centaurus > Κένταυρος (ο Κένταυρος Χείρων ήταν γιατρός και δάσκαλος του Ασκληπιού).
pichleri > αφιερωμένη στον Αυστριακό βοτανικό Thomas Pichler (1805-1878).




Παρασκευή 30 Μαΐου 2014

Silene colorata

Λαύριο 14/03/2014

Η Σιληνή η χρωματιστή (Silene colorata Poir. 1789) είναι μεσογειακό φυτό, με ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα.
Βιότοπος: αμμώδεις περιοχές κοντά στη θάλασσα, διάκενα φρυγανότοπων, ελαιώνες, χαλικώδεις και αμμώδεις θέσεις, συχνά σε μεγάλους πληθυσμούς, σε υψόμετρα 0-700 (-1200) μ.
Αυτή η σιληνή προτιμά τις αμμώδεις παραλίες, όπου συχνά δημιουργεί όμορφα ρόδινα στρώματα. Βλαστοί έρποντες ή όρθιοι και φύλλα μικρά, λογχοειδή.
Άνθη με ποδίσκο σε αραιό στάχυ. Κάλυκας κυλινδρικός, διογκωμένος στην κορυφή με κοκκινωπές ραβδώσεις. Πέταλα ρόδινα, διαιρεμένα σε δυο βαθείς λοβούς. Συχνά θα τη δούμε και μακριά από τη θάλασσα, σε αμμώδη εδάφη..
Ανθίζει (Δεκέμβριος) Μάρτιος - αρχές Ιουνίου.

Ετυμολογία:
Silene > > Silenus (λατιν.) > Σειληνός = Σιληνή.
coloratus, a, um > coloro χρωματίζω > colorato με φωτεινά χρώματα = χρωματιστή, έγχρωμη.



Δευτέρα 26 Μαΐου 2014

Cynara cardunculus άγρια αγκινάρα

Δήλεσι 23/05/2013

Η Κινάρα η ακανθίσκη (Cynara cardunculus L. 1753) είναι η άγρια αγκινάρα που είναι αυτοφυής στην Κεντρική και Δυτική Μεσόγειο.
Θεωρείται ότι την αναφέρει από τον 4ο αιώα π.Χ. ο Θεόφραστος με το όνομα «κάκτος», αν και η ακριβής ταυτότητα του φυτού που περιγράφει θεωρείται αβέβαιη.
Έχει ρίζα πασσαλώδη που εισχωρεί βαθιά στο έδαφος. Τα φύλλα της είναι μεγάλα με βαθιές σχισμές, γκριζωπά στο κάτω μέρος. Βλαστός μακρύς με διακλαδώσεις.
Εδώδιμη από την αρχαιότητα, οπότε και άρχισε να καλλιεργείται. Αυτό που τρώγεται είναι το άνθος της και για την ακρίβεια το μπουμπούκι, μετά από κατάλληλο καθαρισμό. Είναι τροφή πλούσια σε βιταμίνες.

Εξάπλωση: Ιόνιο, Νότια Πίνδος, Στερεά Ελλάδα, Πελοπόννησσος, Κρήτη, Κυκλάδες, Ανατολικό Αιγαίο.
Βιότοπος: καλλιέργειες, αγροί.

Άνθιση από τον Μάιο.

Ετυμολογία:
Cynara> κινάρα, φυτό που αναφέρουν ο Διουσκουρίδης και ο Γαληνός = Κινάρα.
cardunculus > carduus, αγκάθι = ακανθίδα, ακανθίσκη (ή φυτό παρόμοιο με γαϊδουράγκαθο).



Κυριακή 25 Μαΐου 2014

Centaurea ebenoides

Γεράνεια 06/04/2014

Η Κενταύρια η εβενοειδής (Centaurea ebenoides Heldr. ex S.Moore, 1878) είναι ενδημική της Βόρειας Εύβοιας και των Γερανείων σε οφιολιθικά πετρώματα.
Φυτό πολυετές. Βλαστοί κατακείμενοι έως τοξοειδώς αφιστάμενοι, μήκους 10-15 εκ. Φύλλα εριώδη, πτερυγόσχιστα έως πτεροειδή ή διακοπτόμενα πτεροειδή, λυροειδή . Άνθη ερυθρορόδινα, τα περιφερειακά
μικρότερα από τα κεντρικά. Στα Γεράνεια υπάρχουν και φυτά με άνθη λευκά και πορφυρές νευρώσεις.
Βιότοπος: σχισμές οφιολιθικών βράχων, άγονα οφιολιθικά εδάφη με μέτρια έως μεγάλη κλίση και μικρή φυτοκάλυψη.
Άνθιση: Μάιος - Ιούνιος.
Ετυμολογία:
Centaurea > Centaurus > Κένταυρος (ο Κένταυρος Χείρων ήταν γιατρός και δάσκαλος του Ασκληπιού).
ebenoides >  έβενος + είδος - εβενοειδής, επειδή το φύλλωμά του μοιάζει με του φυτού έβενος (Ebenus).
.

Σάββατο 24 Μαΐου 2014

Ophrys apifera

Πάρνηθα 31-05-2011

Η Οφρύς η μελισσοφόρος (Ophrys apifera, Hudson 1762) είναι ευρωπαϊκή και μεσογειακή ορχιδέα, με ευρεία εξάπλωση και στην Ελλάδα.Περιγράφτηκε το 1762 από την Αγγλία.
Εύρωστο φυτό με ύψος 20-50 εκατοστά. Πολλές φορές αυτοεπικονιάζεται με αποτέλεσμα την δημιουργία πολλών ποικιλιών και μορφών.
Βιότοπος: φρυγανότοποι, θαμνώνες, λιβάδια, ανοίγματα δασών μέχρι τα 1.800 μ.
Άνθη: τρίλοβα, κυλινδρικά καφετιά. Θυρεός κίτρινος, διχαλωτός. Σέπαλα ρόδινα.
Άνθιση: Απρίλιος - Ιούνιος.
Εξάπλωση στην Αττική: Πεντέλη, Πάρνηθα.

Ετυμολογία:
Ophrys > Οφρύς (φρύδι). Δεν είναι ξεκάθαρο σε ποια χαρακτηριστικά του γένους Ophrys αναφέρεται το όνομα ενώ υπάρχει και το ενδεχόμενο γλωσσικής παρερμηνείας.
apifera >  apis (λατιν.) μέλισσα + φέρω = μελισσοφόρος.

Η εξάπλωση του είδους από το http://www.elisajeanluc.fr/orchidees_nature/ophrys/ophrys_apifera.htm


Παρασκευή 23 Μαΐου 2014

Pallenis spinosa

Υμηττός 20/04/2011

Η Παλληνίς η ακανθώδης [Pallenis spinosa (L.) Cass. 1825] είναι μεσογειακό  φυτό με ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα.
Διετές φυτό με βλαστό διακλαδισμένο, πολύ χνουδωτό. Τα φύλλα είναι επιμήκη, λογχοειδή, χνουδωτά, κοίλα, τα ανώτερα επιφυή.
Βιότοπος: αγροί, βραχώδεις τοποθεσίες, ελαιώνες
Κεφάλια με βράκτια αγκαθωτά, παρόμοια με τα φύλλα, τα εσωτερικά από αυτά κοντύτερα. Δίσκος κίτρινος μέχρι 20 εκ. και περιφερειακά ανθίδια γλωσσοειδή, κίτρινα ή κοκκινωπά.
Ανθίζει από τον Απρίλιο.

Ετυμολογία:
Pallenis > Παλλήνη, αρχαίος δήμο της ΑΤτικής και αρχαία πόλη στην Χαλκιδική =
Παλληνίς.
spinosus, -a, um > spina, άκανθα, αγκάθι = ακανθώδης.

Τετάρτη 21 Μαΐου 2014

Ranunculus trichophyllus

Σχινιάς 09/04/2014

Ο Ranunculus trichophyllus, Chaix ex Vill. 1786, είναι κοσμοπολίτικο φυτό με εξάπλωση σε όλη την Ελλάδα.
Φύλλα με μακριούς τριχωτούς λοβούς.
Βιότοπος: ενδιαιτήματα γλυκού νερού, εποχιακά λιμνία, τέλματα, σε υψόμετρα 0-1300 (2000) μ.
Άνθη με πέταλα μικρά, λευκά, όχι μεγαλύτερα από 5 χιλ.
Άνθιση Μάρτιο - Ιούνιο.

Ετυμολογία:
Ranunculus > rana βάτραχος. Ο Πλίνιος γράφει ότι «ονομάζουμε ranunculus το βότανο που οι Έλληνες ονομάζουν βατράχιο» = βατράχιο, επειδή ορισμένα είδη αυτού του γένους ευδοκιμούν σε υδάτινο περιβάλλον.
trichophyllus, a, um > θριξ τριχός + φύλλον ==> από τα τριχοειδή φύλλα = τριχόφυλλος.



Τρίτη 20 Μαΐου 2014

Iris sintenisii

Πάρνηθα 31/05/2013

Η Ίρις του Σίντενις (Iris sintenisii Janka 1877) εξαπλώνεται στην Ελλάδα, την Βαλκανική, την Τουρκία και την Ιταλία.
Φυτό με ρίζωμα και ύψος 20-40 εκατοστά. Φύλλα 1-3.
Βιότοπος: ξηρά λιβάδια και ανοιχτοί θαμνότοποι, σε υψόμετρα 400 - 1000 μ.
Άνθη 1-2, μακρόστενα, άοσμα και χρώματος μπλε-μοβ.
Άνθιση: Απρίλιος - Ιούνιος.
Στην Αττική φύεται μόνο στην Πάρνηθα, με 2-3 πολύ μικρούς πληθυσμούς.

Ετυμολογία:
Iris > Ίρις, η αγγελιαφόρος των θεών
sintenisii > αφιερωμένη στον Γερμανό βοτανικό Paul Ernst Emil Sintenis (1847-1907).




Κυριακή 18 Μαΐου 2014

Sideritis curvidens

Πατέρας 01/05/2014

Η Sideritis curvidens, Stapf 1885, είναι φυτό της Ανατολικής Μεσογείου, με ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα, εκτός της Πίνδου.
Συνώνυμο: Sideritis romana subsp. curvidens (Stapf) Holmboe
Ετήσιο φυτό, συνήθως με ένανν ή λίγους βλαστούς, με ύψος 5-15 εκ.
Βιότοπος: ελαιώνες, ανοίγματα κωνοφόρων δασών, αμμώδη εδάφη, παράκτια ενδιαιτήματα, σε  υψόμετρα 0-800 μ. και στην Κρήτη περιστασιακά έως τα 1250 μ.
Ταξιανθία με 4-6 λευκκά και σπανιώς ρόδινα άνθη.
Ανθίζει από τα τέλη Μαρτίου.

Ετυμολογία:
Sideritis > sideritis (Πλίνιος) > σιδηρίτις (Διοσκουρίδης) = η Σιδηρίτις.
curvidens >  curvus καμπύλος, κυρτός - από το σχήμα των ανθέων.



Σάββατο 17 Μαΐου 2014

Frankenia hirsuta

Βραυρώνα 22/04/2014 Χαμολιά

Η Frankenia hirsuta L. 1753 είναι φυτό της Μεσογείου και της ΝΔ Ασίας, με ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα, εκτός της βόρειας χώρας.
Βιότοπος: παράκτιοι οικότοποι, σε βραχώδεις και αμμώδεις θέσεις σε υψόμετρα 0-50 μ.
Πολυετές φυτό, πυκνά χνουδωτό, ύψους έως 40 εκ., διακλαδισμένο.
Βλαστοί με πυκνές μικρές λευκές τρίχες.
Φύλλα αντωοειδή ή προμήκη-σπατουλοειδή, 2-8 χιλ.
Άνθη σε ακραίους βότρεις συνήθως λευκά ή ανοιχτοπόρφυρα.
Άνθιση Απρίλιο - Ιούλιο.

Ετυμολογία:
Frankenia > γένος αφιερωμένο στον Σουηδό βοτανικό John Frankenius (1590-1661).
hirsuta > irsuto τριχωτός ==> με πυκνό, δασύ τρίχωμα = δασύτριχη.



Παρασκευή 16 Μαΐου 2014

Ophrys minuscula


Πεντέλη 08-05-2009

Η ορχιδέα Οφρύς η μικροσκοπική Ophrys minuscula (Hertel & Presser 2010) εξαπλώνεται στην Δυτική και Νότια Ελλάδα. Περιγράφτηκε το 2010, από την Ήπειρο.
Λεπτό φυτό με ύψος μέχρι 30 εκατοστά. Παρόμοιο με την Ophrys oestrifera αλλά με πολύ μικρότερα άνθη και τεράστια «κέρατα».,
Βιότοπος: θαμνότοποι, φρυγανότοποι, διάκενα πευκοδασών. λιβάδια.
Άνθη: μικρά, τρίλοβα, με πολύ μεγάλους πλαϊνούς λοβούς σε σχήμα κέρατος, σκούρα καφετιά. Θυρεός με κίτρινο περίγραμμα.
Άνθιση: Απρίλιος - Μάιος
Εξάπλωση στην Αττική: Πάρνηθα, Πεντέλη, Υμηττός.

Ετυμολογία:
Ophrys > Οφρύς (φρύδι). Δεν είναι ξεκάθαρο σε ποια χαρακτηριστικά του γένους Ophrys αναφέρεται το όνομα ενώ υπάρχει και το ενδεχόμενο γλωσσικής παρερμηνείας.
minusculus, -a, -um > μικρός, μικροσκοπικός
.



Πατέρας 01-05-2014

Πέμπτη 15 Μαΐου 2014

Ornithogalum fimbriatum subsp. gracilipes

Κιθαιρώνας 03/04/2014

Το Ορνιθόγαλο το κροσσωτό υποείδος λεπτόπους [Ornithogalum fimbriatum subsp. gracilipes (Zahar.) Landström 1991] είναι ενδημικό Στερεάς Ελλάδας, Πελοποννήσου και Ανατολικού Αιγαίου. Ξεχωρίζει με τα τριχωτά φύλλα του. Φύεται σε λιβάδια, φρύγανα, ξέφωτα δασών. Ανθίζει από τον Μάρτιο.
Ετυμολογία:
Ornithogalum > Όρνις (πτηνό,  όρνιθα, κόττα) + γάλα. Αναφέρεται στην φράση «και του πουλιού το γάλα», λόγω του λευκού χρώματος των τεπάλων του.
fimbriatum (λατιν.) = κροσσωτό (τριχωτό, ινώδες)
gracilipes (λατιν.) > gracilis (λεπτός) + pes (πους, πόδι), λεπτόπους, από τον λεπτό μίσχο του.



Τετάρτη 14 Μαΐου 2014

Ophrys delphinensis

Μέγαρα 20-03-2014

Η Οφρύς των Δελφών (Ophrys delphinensis O. Danesch & E. Danesch, 1972) είναι ενδημική των περιοχών γύρω από τον Κορινθιακό κόλπο. Περιγράφτηκε από την Αχαΐα αλλά της δόθηκε (μάλλον υπερβολικά) το όνομα των Δελφών, επειδή ευδοκιμεί και στην Φωκίδα. Θεωρείται φυσικό υβρίδιο των O. oestrifera και (O. argolica). Εμφανίζει τάση επέκτασης προς την νοτιοανατολική Πελοπόννησο και την Ανατολική Στερεά..
Βιότοπος: φρύγανα, θαμνώνες, παρυφές δρόμων, έως τα 1.100 μέτρα.
Άνθος: τρίλοβο, κυρτό, καφεκόκκινο. Οι στρογγυλοί πλαϊνοί λοβοί με πυκνό λευκό τρίχωμα.
Σπάνια στην Αττική, με γνωστές θέσεις σε Υμηττό, Πεντέλη, Γεράνεια και Μεγαρίδα.

Ετυμολογία:
Ophrys > Οφρύς (φρύδι). Δεν είναι ξεκάθαρο σε ποια χαρακτηριστικά του γένους Ophrys αναφέρεται το όνομα ενώ υπάρχει και το ενδεχόμενο γλωσσικής παρερμηνείας.
delphinensis > Δελφοί = των Δελφών.


Υμηττός 12/04/2011


Τρίτη 13 Μαΐου 2014

Vicia pannonica subsp. striata

Γεράνεια 20/03/2014

Η Vicia pannonica subsp. striata (M. Bieb.) Nyman 1878 είναι ευρωμεσογειακό φυτό, με ευρεία εξάπλωση σε όλη την Ελλάδα.
Φύλλα σύνθετα με 4-10 ζεύγη φυλλαρίων. Φυλλάρια προμήκη ή γραμμοειδή-προμήκη, αποστρυγγυλομένα έως αμβλυοκόρυφα με μικρή ακίδα στην κορυφή. Παράφυλλα λειόχειλα, διάστικτα.
Βιότοπος: λιβάδια, αγροί, θαμνώνες, σε υψόμετρα 0-600 μ. (1100).
Άνθη (1) 2-4 μαζί σε κάθε γόνατο. Λοβοί κάλυκα σχεδόν ισομήκεις, μικρότεροι από τον σωλήνα του κάλυκα. Στεφάνη πορφυρή ή κίτρινη, Πέτασος χνοώδης στο πίσω μέρος του.
Χέδρωπας κίτρινος, χνοώδης, με 2-8 σπέρματα.
Ανθίζει Μάρτιο - Ιούνιο.

Ετυμολογία:
Vicia > vicia (λατιν. Πλίνιος, Βιργίλιος) κύαμος, κουκί = βίκος
pannonicus, -a, -um < Pannonia, Παννονία, ιστορική περιοχή της Κεντρικής Ευρώπης που βρισκόταν στην θέση της σημερινής Ουγγαρία και εν μέρει των όμορων της χωρών.
striatum, a, um > strio αύλακα, ράβδωση, ρίγα = ραβδωτή, ριγωτή.


Ophrys ariadnae


Πεντέλη 24-03-2014

Η Οφρύς της Αριάδνης (Ophrys ariadnae H.E. Paulus, 1994) είναι ενδημική ορχιδέα της νότιας νησιωτικής Ελλάδας,  με κύρια εξάπλωση σε Κρήτη, Κάρπαθο και Νάξο. Περιγράφτηκε το 1994 από το Λασίθι της Κρήτης.
Στην Αττική υπήρχαν ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες για την ύπαρξής της στον Υμηττός και στο Γραμματικό. Με σιγουριά υπάρχει στην Πεντέλη, όπου την βρήκε ο γιατρός Θανάσης Παπανικολάου
Συνώνυμο: Ophrys cretica subsp. ariadnae.
Βιότοπος: φρυγανότοποι και ξηρά ασβεστολιθικά εδάφη.
Άνθη: τρίλοβα, σκούρα καφετί με πολύπλοκο γαλάζιο θυρεό.
Άνθιση: μέσα Φεβρουαρίου – μέσα Απριλίου.
Εξάπλωση στην Αττική: Πεντέλη, Αίγινα.

Ετυμολογία:
Ophrys > Οφρύς (φρύδι). Δεν είναι ξεκάθαρο σε ποια χαρακτηριστικά του γένους Ophrys αναφέρεται το όνομα ενώ υπάρχει και το ενδεχόμενο γλωσσικής παρερμηνείας.
ariadnae >  αφιερωμένη στην Αριάδνη, κόρη του Μίνωα, που βοήθησε τον Θησέα να αντιμετωπίσει τον Μινώταυρο και να βγει από τον Λαβύρινθο.


Δευτέρα 12 Μαΐου 2014

Orchis purpurea

 Γεράνεια 06/04/2014

Η Όρχις η ποrφυρή είναι ευρωπαϊκή ορχιδέα. Περιγράφτηκε το 1762 από το Κεντ της Βρετανίας. H kύρια εξάπλωσή της στην Ελλάδα είναι σε Μακεδονία και Ήπειρο. Στην Αττική είναι γνωστή από μόνο από μία θέση στα Γεράνεια.
Ρωμαλέο φυτό με ύψος 30-90 εκατοστά. Φύλλα 4-10 γυαλιστερά, φαρδιά που σχηματίζουν όρθιο ρόδακα.
Βιότοπος: ανοιχτά δάση, λιβάδια, φρύγανα, μακία σε υψόμετρα μέχρι 1.800 μέτρα.
Άνθη: τρίλοβα, φαρδιά, λευκά με σκούρες μοβ τριχωτές κηλίδες.
Άνθιση: Απρίλιος - Ιούνιος.
Ετυμολογία:
Orchis > Όρχις (αρσενικού γένους), φυτό με δύο κονδύλους σε σχήμα όρχεων που αναφέρει ο Διοσκουρίδης // ο όρχις (<ορχίδιον < αρχίδι)
purpureus, a, um > πορφύρεος, πορφυρούς = πορφυρός, από το χρώμα των ανθέων.



Η εξάπλωση του είδους από το http://www.elisajeanluc.fr/orchidees_nature/orchis/orchis_purpurea.htm


Παρασκευή 9 Μαΐου 2014

Silene conica

Πάρνηθα 29/05/2011
photo (c) Ρένα Καρακατσάνη

Η Σιληνή η κωνική (Silene conica L. 1753) είναι φυτό της Ευρώπης και της ΝΔ Ασίας, με εξάπλωση σε όλη την Ελλάδα.
Μονοετές φυτό, με χνουδωτό βλαστό απλό ή διακλαδισμένο και ύψος από 10-30 εκ. Τα άνθη είναι ρόδινα και ο κάλυκας είναι κυλινδρικός με πολλές ευδιάκριτες πρασινωπές νευρώσεις.
Βιότοπος: υπομεσογειακά λιβάδια, γεωργικά ενδιαιτήματα, ξηρές τοποθεσίες
Άνθη ρόδινα.
Ανθίζει από τα μέσα Απριλίου.

Ετυμολογία:
Silene> > Silenus (λατιν.) > Σειληνός = Σιληνή.
conica > conus (latin.) > κώνος = κωνική. ω

Γεράνεια 13/04/2013

 

Σάββατο 3 Μαΐου 2014

Silene sedoides

Ανάβυσσος 05/03/2013

Η Silene sedoides (Poir. 1789) είναι μεσογειακό φυτό  με ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα.
Βιότοπο: βραχώδεις παράκτιοι οικότοποι, φρύγανα σε υψόμετρα 0-400 μ.
Ετήσιο διακλαδισμένο είδος με ύψος 5-20 εκ. Φύλλα σπατουλοειδή σαρκώδη.
Άνθιση: τέλη Μαρτίου - μέσα Ιουνίου.
Ετυμολογία:
Silene < Silenus (λατιν.) < Σειληνός = Σιληνή.
sedoides < Sedum + είδος ==> επειδή τα φύλλα μοιάζουν με είδη του γένους 
Sedum < sédo (λατιν.) ανακουφίσω, καταπραΰνω, ηρεμώ ==> επειδή τα φύλλα κάποιων ειδών υποστηρίζεται ότι αμβλύνουν τον πόνο των τραυμάτων.

Βραυρώνα 22/04/2014 Χαμολιά

Παρασκευή 2 Μαΐου 2014

Ornithogalum prasinantherum

όρος Πατέρας 01/05/2014 Μικρό Βαθυχώρι

Το Ornithogalum prasinantherum Zahar. 1977, είναι βαλκανικό φυτό, με εξάπλωση στην δυτική και νότια Ελλάδα.
Βιότοπος: αγροί, ακαλλιέργητα χωράφια, ελαιώνες, βραχώδεις πλαγιές με φρύγανα. σε υψόμετρα 0-1000 μ.
Γεώφυτο  με μεγάλο ωοειδή βολβό. Μοιάζει με το O. narbonense και διακρίνεται καλύτερα από την ωοθήκη, η οποία είναι στενά κωνική-ωοειδής. 

Ανθίζει Απρίλιο - Ιούνιο.

Ετυμολογία:
Ornithogalum >  Όρνις (πτηνό,  όρνιθα, κόττα) + γάλα. Αναφέρεται στην φράση «και του πουλιού το γάλα», λόγω του λευκού χρώματος των τεπάλων του.
prasinantherum > πράσινο + ανθήρας.