ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΜΠΛΟΚ

Τετάρτη 29 Απριλίου 2015

Lamium moschatum με φόντο το Ψυχικό

Ψυχικό 15-04-2014 Τουρκοβούνια
Το Lamium moschatum, Mill. 1768, είναι φυτό της Ανατολικής Μεσογείου, με ευρεία εξάπλωση στην χώρα μας εκτός από την ΒΔ Ελλάδα.
Ετήσιο φυτό, αραιά τριχωτό, ύψους 10-30 εκ.
Φύλλα ωοειδή-δισκοειδή ή τριγωνικά-ωοειδή, πριονωτά.
Βιότοπος: φρύγανα, ελαιώνες, παράκτια ενδιαιτήματα, σε υψόμετρα 0-1100 μ.
Στεφάνη λευκή 16-25 χιλ. Σωλήνας στεφάνης 6-12 χιλ. κοντύτερος από τον κάλυκα. Πάνω χείλος τριχωτό-πριονωτό.
Ανθίζει από τον Απρίλιο.

Ετυμολογία:
Lamium >  λαιμός - αναφορά στον σωληνίσκο της στεφάνης // lamium, είδος τσουκνίδας που αναφέρει ο Πλίνιος.
moschátus, a, um > musk, αραβική λέξη για τον «μόσκο», ασιατικό μηρυκαστικό με ευώδη αδένα = εύοσμος, ευώδης, αρωματικός




Δευτέρα 27 Απριλίου 2015

Verbascum undulatum

Περισσός 07-06-2007
Το Verbascum undulatum Lam. 1797, είναι βαλκανικό φυτό, με ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα.
Βιότοπος: ξηρά λιβάδια, βραχώδεις πλαγιές με φρύγανα, διάκενα δασών, σε υψόμετρα 0-900 (-1500) μ.
Διετές, χνουδωτό φυτό με ισχυρούς όρθιους βλαστούς και μεγάλα κυματιστά φύλλα σε ρόδακα που αναπτύσσεται την πρώτη χρονιά.
Τα μεγάλα κίτρινα άνθη (έως 5 εκ.) φύονται σε μικρές ομάδες σε επιμήκη, αραιό στάχυ.
Ανθίζει Μάιο - Ιούλιο.

Ετυμολογία:
Verbascum > verbascum (latin.) φλόμος > ίσως από barba < barbáscum γενειάδα, από τις τρίχες στα φύλλα και τα άνθη.
undulatus, a, um > undula κυμάτιον, κυματάκι > unda κύμα = κυματιστό.



Περισσός 07-06-2007


Σάββατο 25 Απριλίου 2015

Allium subhirsutum

Αγία Μαρίνα Γραμματικού 23-04-2011

Το Άλλιο το σχεδόν δασύτριχο διακλαδισμένο (Allium subhirsutum L. 1753) είναι μεσογειακό γεώφυτο με ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα. Φύεται σε ξηρά λιβάδια, πετρώδεις θέσεις, φρύγανα. Ανθίζει την άνοιξη.
Ετυμολογία:
Allium > αllium (λατιν. Πλίνιος) > άγλις, -ίθος, η κεφαλή ή σκελίδα σκόρδου (σύμφωνα με τον Ottorino Pianigiani, 1845-1926, Ιταλό δικαστή, πολιτικό και γλωσσολόγο).
subhirsutum > sub (υπό, σχεδόν) + hirsutum (δασύτριχο) =σχεδόν δασύτριχο.



Πέμπτη 23 Απριλίου 2015

Nigella arvensis subsp. aristata

Γαλάτσι 25-05-2007

Η Nigella arvensis L. subsp. aristata [(Sibth. & Sm.) Nyman 1878] είναι ενδημικό φυτό της Κεντρικής και Νότιας Ελλάδας.
Πόα με ύψος 10-40 εκατοστά. Φύλλα γλαυκά με γραμμοειδή τμήματα, τα ανώτερα σχηματίζουν περίβλημα κάτω από το άνθος.
Βιότοπος: αγροί, φρυγανότοποι, ανοιχτά εδάφη, δίπλα σε δρόμους.
Άνθη: λευκά έως ελαφρώς γαλάζια, με αιχμηρά πέταλα.
Άνθιση: Μάιος - Ιούλιος.
Εξάπλωση στην Αττική: Πάρνηθα, Πεντέλη, Υμηττός, Πατέρας, Κιθαιρώνας, Πάστρα, Σαλαμίνα, Αίγινα, Λαυρεωτική...

Ετυμολογία:
Nigella > υποκοριστικό του niger (μαύρος) = μαυριδερή, αναφέρεται στο χρώμα των σπερμάτων.
arvensis > arvum, αγρός = αρουραία, των αγρών
aristata > arista ο αθήρ, το άγανο των αγρωστωδών = με αιχμηρές άκρες στα πέταλα.


Τρίτη 21 Απριλίου 2015

Orchis italica από τα Τουρκοβούνια

Γαλάτσι 02-04-2014

Η Όρχις η ιταλική (Orchis italica, Poiret 1798) είναι μεσογειακή ορχιδέα. Περιγράφτηκε το 1798 από την
Ιταλία. Στην Ελλάδα είναι πολύ συχνή σε Στερεά Ελλάδα, Ιόνιο, Πελοπόννησο, Κρήτη, Ανατολικό Αιγαίο, με σποραδική εμφάνιση στην Βόρεια Ελλάδα και ελάχιστες θέσεις στις Κυκλάδες. Κοινή στην Αττική.
Οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν «σατυρίσκο» την Orchis italica. Ταύτιζαν την μορφή τους με την έξαλλη μορφή των σάτυρων, όπως την ξέρουμε από τις αγγειογραφίες.
Εύρωστο φυτό, με ύψος 20-50 εκατοστά. Φύλλα 5-10
γυαλιστερά, λογχοειδή, άστικτα ή με μελανές κηλίδες και κυματιστές άκρες.
Βιότοπος: θαμνώνες, φρυγανότοποι, λιβάδια, άκρες δασών σε υψόμετρα μέχρι 1.300 μέτρα.
Άνθη: τρίλοβα, σε σχήμα ανθρωποειδούς, ρόδινα με ανοιχτόχρωμο κέντρο.
Ετυμολογία:
Orchis (λατιν. θηλυκού γένους) > Όρχις (αρσενικού
γένους), φυτό με δύο κονδύλους σε σχήμα όρχεων που αναφέρει ο Διοσκουρίδης // ο όρχις (< ορχίδιον <
αρχίδι).
italica = ιταλική.

 


Κυριακή 19 Απριλίου 2015

Anchusa undulata subsp. hybrida

Λαυρεωτική 14-03-2008

Η άγχουσα η κυματιστή υποείδος η υβιδική [Anchusa undulata subsp. hybrida [(Ten.) Cout. 1813] είναι μεσογειακό φυτό με εξάπλωση σε όλη την Ελλάδα.
Μονοετές, τριχωτό φυτό, με φύλλα συγκετρωμένα στην βάση, μεγάλα, λογχοειδή, κυματιστά στα χείλη.
Βιότοπος: αγροί, πρανή, άκρες δρόμων.
Άνθη μέχρι 5 στις άκρες των βλαστών, μκρά, χοανοειδή, μπλε ή ρόδινα με οξυκόρυφα πέταλα.
Ανθίζει από τον Μάρτιο.

Ετυμολογία:
Anchusa > άγχουσα (φυτό που αναφέρουν οι αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς με φαρμακευτικές και καλλωπιστικές ιδιότητες).
undulata > > undula κυμάτιον, κυματάκι > unda κύμα  = κυματιστή (από τα φύλλα της).
hybrida > hibrita & ibrida (λατιν.) υβρίδιο = υβριδική.

Λαυρεωτική 14-03-2008



Παρασκευή 10 Απριλίου 2015

Silene spinescens

Πατέρας 12-05-2013

Η Σιληνή η αγκαθόμορφη (Silene spinescens Sm. 18090 είναι ενδημικό φυτό Στερεάς Ελλάδας, Πελοποννήσου και Εύβοιας.
Πολυετής φρυγανώδης και χνουδωτή πόα με ξυλώδη κορμό και πολλούς κολλώδεις βλαστούς. Φθάνει σε ύψος τα 60 εκατοστά.
Βιότοπος: ασβεστολιθικά εδάφη και σχισμές βράχων, σε υψόμετρα 0-1000 μ.
Άνθη: λευκά ή κρεμ με καφετιές νευρώσεις στην κάτω επιφάνεια.
Άνθιση: Απρίλιος - Ιούνιος.
Εξάπλωση στην Αττική: Πάρνηθα, Πεντέλη, Γεράνεια, Πατέρα, Πάστρα, Μεσόγεια.
Ετυμολογία:
Silene < Silenus (λατιν.) > Σειληνός = Σιληνή
spinescens < spinesco (νεολατινικό ρήμα) τείνω να έχω αγκάθια < spina, άκανθα, αγκάθι = αγκαθόμορφη.



Τετάρτη 8 Απριλίου 2015

Lonicera implexa αγιόκλημα

Πεντέλη 07-07-2009

Η Λονίτσερα η περίπλοκη (Lonicera implexa, Aiton 1789)] είναι μεσογειακό φυτό με εξάπλωση σε όλη την Ελλάδα,εκτός από Βόρεια Πίνδο, Κυκλάδες και Κρήτη.
Κοινό λαϊκό όνομα: αγιόκλημα, αγριοαγιόκλημα.
Αειθαλής θάμνος με βλαστούς πολύκλαδους και φύλλα γλαυκά, λεία, τα ανώτερα ενωμένα, περίβλαστα.
Βιότοπος: θαμνώνες, δάση, βραχώδεις πλαγιές.
Ανθική στεφάνη σωληνοειδής, δίχειλη, λευκή ή ρόδινη, με μακρείς λευκούς στήμονες.
Η κεφαλή με τα άνθη καλύπεται από το τελευταίο ζεύγος φύλλων, που μοιάζει με κύπελλο.
Ανθίζει από τον Μάίο

Ετυμολογία:
Lonicera > γένος αφιερωμένο με τον Γερμανό ιατρό και βοτανικό Adam Lonitzer (Lonicerus, 1528-1586).
implexa > implecτo, εμπλέκω, περιπλέκω = περιπλεγμένη.


Παρασκευή 3 Απριλίου 2015

Erodium gruinum

Λαύριο  27-03-2009

Ο Ερωδιός ο γερανοειδής [Erodium gruinum (L.) L'Her 1789] είναι φυτό της Ανατολικής Μεσογείου. Στην Ελλάδα εξαπλώνεται στην νότια και νησιωτική χώρα.
Φυτό μονοετές, τριχωτό με φύλλα τρίλοβα, οδοντωτά.
Φύεται σε πετρώδεις τοποθεσίες και ξηρά λιβάδια, σε υωόμετρα 0-600 μέτρα και στην Κρήτη έως τα 1400 μ.
Άνθη σε πολύ μακρείς ποδίσκους με πέταλα ιώδη που ωστόσο πέφτουν μερικές ώρες μετά την άνθηση.
Ανθίζει Μάρτιο - Μάιο.

Ετυμολογία:
Erodium > ερωδιός (το πτηνό) - επειδή ο καρπός θυμίζει ράμφος του πτηνού = Ερωδιός
gruinum > grus γερανός (το πτηνό) - επειδή ο καρπός θυμίζει ράμφος του πτηνού = γερανοειδής.