ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΜΠΛΟΚ

Τετάρτη 31 Μαΐου 2017

Iberis acutiloba

Πάρνηθα 13/04/2008

Η Iberis acutiloba [Bertol. 1843] είναι μεσογειακό φυτό. Στην Ελλάδα φύεται στην νότια χώρα με αξιοσημείωτη παρουσία στην Αττική.
Στην Αττική αναφέρεται από την Πάρνηθα, τα Γεράνεια και τον Κιθαιρώνα (πρώτη αναφορά από τον Κωνσταντινίδη το 1996). Από την περιοχή της Πεντέλης υπάρχουν παλαιές αναφορές από τον Χελδράιχ του 1873 από την Κηφισιά και το Μαρούσι...
Βιότοπος: φρύγανα, ελαιώνες σε υψόμετρα έως 500 μ.
Άνθιση: Μάρτιος - Μάιος.
Ετυμολογία:
Iberis < Ιβηρία, αρχαία ελληνική ονομασία Ισπανίας και Πορτογαλίας.
acutiloba < acutus οξύς + lobus λοβός.



Τρίτη 30 Μαΐου 2017

Helichrysum stoechas subsp. barrelieri

Υμηττός 24/05/2010

Το Helichrysum stoechas subsp. barrelieri [(Ten.) Nyman 1879] είναι μεσογειακό φυτό με εξάπλωση κεντρική, νότια και νησιωτική Ελλάδα.
Φυτό πολυετές με πολλούς βλαστούς και φύλλα γραμμοειδή. Όλο το φυτό είναι καλυμμένο με πυκνό, λευκό χνούδι. Κεφάλια κωνοειδή χρυσοκίτρινα, περιβαλλόμενα από ομοιόχρωμα, μεμβρανώδη βράκτια σε πυκνές ταξιανθίες. Φυτό πολύ αρωματικό, ιδιαίτερα όταν σπάσει ο βλαστός ή τα φύλλα.
Βιότοπος: φρύγανα και πετρώδεις τοποθεσίες.
Ανθίζει από τον Απρίλιο.

Ετυμολογία:
Helichrysum > > ήλιος + χρυσός. Αναφορά στο χρυσοκίτρινο χρώμα των ανθέων σε πολλά είδη του γένους.
stoechas > στοιχώδες (ευθυγραμμισμένα σε μια σειρά) = στοιχάς
barrelieri > αφιερωμένο στον Jacques Barrelier (Jacopus Barrelierus 1606-1673) Δομονικανό μοναχό από το Παρίσι που δημιούργησε βοτανικό κήπο σε μοναστήρι της Ρώμης.





Δευτέρα 29 Μαΐου 2017

Rhamnus alaternus

Πατέρας 24/02/2013 Ψάθα

Ο Rhamnus alaternus (L. 1753) είναι μεσογειακό φυτό με ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδας κυρίως σε παραλιακές περιοχές.
Βιότοπος: βραχώδεις πλαγιές, φρύγανα, διάκενα δασών σε υψόμετρα 0-500 μ.
Αειθαλής θάμνος με ύψος 1- 2 (4) μέτρα.
Δίοικο είδος με αρσενική ταξιανθία κυλινδρική με βοτρυοειδή άνθη και θηλυκή ταξιανθία παρόμοια αλλά μικρότερη.
Άνθιση: Μάρτιος - Απρίλιος.
Ετυμολογία:
Rhamnus < ράμνος ==> όνομα που χρησιμοποιούν οι αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς για διάφορους θάμνους.
alaternus < όνομα του ράμνου που αναφέρει ο Πλίνιος.




Κυριακή 28 Μαΐου 2017

Geranium dissectum

Σχινιάς 25/03/2013

Το Γεράνιο το διαχωρισμένο [Geranium tuberosum L. 1753] είναι ευρασιατικό φυτό, με μεγάλη εξάπλωση σε όλη την Ελλάδα.
Ετήσιο φυτό, διακλαδισμένο από την βάση του, ύψους 10-40 εκ.
Φύλλα βαθιά χωρισμένα σε επιμήκεις λοβούς.
Βιότοπος: εποχικά λιμνία, υγρά λιβάδια, ελαιώνες, σε υψόμετρα 0-1000 μ. (1300 σην ηπειρωτική χώρα).
Άνθη 1-2 με ρόδινα πέταλα ελαφρώς μικρότερα από τα σέπαλα.
Ανθίζει από τα τέλη Μαρτίου έως τον Ιούνιο.

Ετυμολογία:
Geranium > γεράνιον, φυτό που αναφέρει ο Διοσκουρίδης - από τον καρπό του που μοιάζει «γεράνων κεφαλάς συν τοις ράμφεσιν = Γεράνιο.
dissectus, a, um > dissĕco διαμελίζω, διαχωρίζω -αναφορά στα φύλλα που είναι βαθιά χωρισμένα σε τμήματα = διαχωρισμένο.





Παρασκευή 26 Μαΐου 2017

Anacamptis morio subsp. caucasica

Υμηττός 19/04/2008

Η Anacamptis morio subsp. caucasica [(K.Koch) H.Kretzschmar, Eccarius & H.Dietr. 2007] είναι ευρωπαϊκή ορχιδέα, με εξάπλωση στην κεντρική και βόρεια Ελλάδα. Περιγράφτηκε το 1753 από την Βάδη - Βυτεμβέργη της Γερμανίας.
Βιότοπος: Διάκενα δασών, θαμνώνες
Άνθη: ταξιανθία με 6-25 άνθη σε χρώμα σκούρο μοβ, βιολετί
Άνθιση: Μάρτιος - Απρίλιος.
Ετυμολογία:
Anacamptis > ανά + κάμπτω (από την κάμψη των γυρεομαγματων προς τα πίσω).
morio > [1] > μωρός (ανόητος), ή [2] > morio (λατιν.) τρελός, ανόητος ===> για το πολύ μεταβλητό χρώμα των ανθέων, ή [3] από το λατινικό κόσμημα morion ή [4] morione (ιταλικ.) είδος κράνους, λόγω του σχήματος των πετάλων.
caucasica > Καύκασος.orio


Η εξάπλωση του είδους από το http://www.elisajeanluc.fr/orchidees_nature/anacamptis/anacamptis_morio.htm

Πέμπτη 25 Μαΐου 2017

Anacamptis fragrans

Υμηττός 19/04/2008

Η Ανακαμπτίς η εύοσμη [Anacamptis fragrans (Pollini) R.M.Bateman 2003] είναι μεσογειακή και ευρωπαϊκή ορχιδέα. Περιγράφτηκε το 1811 από την Βερόνα της Ιταλίας.
Ευδοκιμεί στην κεντρική και νότια Ελλάδα, τα νησιά του Αιγαίου και την Κρήτη, μέχρι τα 1200 μ.
Συνώνυμα: Orchis fragrans, Orchis coriophora subsp. fragrans.
Φυτό λεπτοκαμωμένο, μέχρι 30 εκατοστά ύψος, που συχνά σχηματίζει συστάδες. Φύλλα 4-10 λογχοειδή, στενά, άστικτα. Η συγγενική Anacamptis coriophora έχει πιο σκούρα άνθη με δυσάρεστη οσμή και φύεται κυρίως στην Βόρεια Ελλάδα.
Βιότοπος: αραιά πευκοδάση, φρύγανα και χαμηλή βλάστηση.
Άνθη: εύοσμα, ρόδινα με κόκκινα στίγματα, σε πυκνή ταξιανθία.
Άνθιση: από τα μέσα Απριλίου.
Κοινή στην Αττική.

Ετυμολογία:
Anacamptis > ανά + κάμπτω (από την κάμψη των γυρεομαγματων προς τα πίσω).
fragrans > fragro -are, ευοσμώ = εύοσμη.


Η εξάπλωση του είδους από το http://www.elisajeanluc.fr/orchidees_nature/anacamptis/anacamptis_fragrans.htm

Τετάρτη 24 Μαΐου 2017

Linum bienne

Πικέρμι 12/04/2008

Το Linum bienne, Miller 1786, είναι μεσογειακό φυτό, με ευρεία εξάπλωση σε όλη την Ελλάδα.
Βιότοπος: παράκτιοι βιότοποι, χλοώδη λιβάδια, βραχώδες πλαγιές, θαμνώνες, φρύγανα, σε υψόμετρα 0-1100 (-1900) μ.
Λεπτοφυές φυτό με πολλούς όρθιους βλαστούς.
Φύλλα στενά, λογχοειδή, επάλληλα σε όλο το μήκος του βλαστού.
Άνθη ανοιχτόχρωμα, κυανοΐώδη με σκούρες νευρώσεις και σέπαλα μικρότερα ακιδωτά.
Ανθίζει από τα τέλη Μαρτίου μέχρι τα μέσα Ιουνίου.

Ετυμολογία:
Linum > λίνον (λινάρι).
biennis, e = διετές.


Τρίτη 23 Μαΐου 2017

Salvia fruticosa

Κορωπί 12/04/2008

Η Salvia fruticosa, Mill. 1768, είναι φυτό της Ανατολικής Μεσογείου, με ευρεία εξάπλωση σε όλη την Ελλάδα.
Κοινή ονομασία: φασκομηλιά, αλισφακιά
Πολυετές φρύγανο με βλαστούς πολλούς, όρθιους, καλυμμένους με πυκνό λευκό χνούδι, στην κορυφή κολλώδεις.
Φύλλα, πράσινα από πάνω, λευκωπά στην κάτω πλευρά με δυο μικρά λοβοειδή φυλλάρια στη βάση, χαρακτηριστικό που έδωσε και το συνώνυμο (Salvia triloba = με τρεις λοβούς).
Πολύ αρωματικό φυτό που συχνά χρησιμοποιείται σαν αφέψημα.
Βιότοπος: πετρώδεις τοποθεσίες, φρύγανα, λιβάδια, σε υψόμετρα 0-600 (1150) μ..
Άνθη ανοιχτορόδινα με κάλυκες οδοντωτούς, οξύληκτους κοκκινωπούς με ανάπτυξη που σταματά μετά την άνθηση.
Ανθίζει από τα τέλη Μαρτίου μέχρι τον Ιούνιο.

Ετυμολογία:
Salvia > sálvo θεραπεύω, διασώζω - όνομα που χρησιμοποιεί ο Πλίνιος γαι το φασκομηλο Salvia officinalis για τις θεραπευτικές του ιδιότητες.
fruticosus, a, um > > frutex (λατιν.) θάμνος = θαμνώδης, πολύβλαστη





Δευτέρα 22 Μαΐου 2017

Onosma graeca

Κορωπί 12/04/2008

Το Όνοσμα το ελληνικό (Onosma graeca Boiss. 1849) είναι ενδημικό φυτό της Ελλάδας και της Μικράς Ασίας. Στην Ελλάδα εξαπλώνεται στην νότια χώρα και τα νησιά.
Βιότοπος: Θαμνώνες, πρανή δρόμων, πετρώδεις πλαγιές με χαμηλή βλάστηση, ελαιώνες, αναβαθμίδες, βράχοι σε υψόμετρα 0-1000 (-1500) μ.
Είναι διετές φρύγανο, το οποίο δημιουργεί έναν ρόδακα το πρώτο έτος και ανθοφορεί το δεύτερο.
Φύλλα λογχοειδή με μεσαία αυλάκωση, καλυμμένα με πυκνό τρίχωμα.
Βλαστοί όρθιοι, 15-50 εκ., διακλαδισμένοι στην βαση τους ή κοντά στην ταξιανθία, καλυμμένοι με σκληρές τρίχες.
Ταξιανθία κυματώδης, με σταδιακή άνθιση.
Άνθη σε μικρούς ποδίσκους υποβασταζόμενα από λογχοειδή βράκτια.
Στεφάνη κίτρινη, ποορτοκαλόχρωμη ή ιώδης-καστανή μετά την ωρίμανση, σωληνοειδής, λεία ή  με λίγες αραιές τρίχες,
Άνθιση: Μάρτιος - Μάιος.


Ετυμολογία:
Onosma  > Όνος + οσμή. Επειδή η οσμή του προσελκύει τους όνους (γαϊδούρια)
graeca = ελληνική.
 
 



Κυριακή 21 Μαΐου 2017

Ophrys cinereophila

Κορωπί 03/04/2009

Η Οφρύς η τσινερεόφιλα (Ophrys cinereophila, H.E. Paulus & Clarck 1998) είναι οΟρχιδέα της Ανατολικής Μεσογείου, με εξάπλωση από την Αττική και τις Κυκλάδες έως την Συρία.
Η ονομασία της οφείλεται στον αποκλειστικό επικονιαστή της, το έντομο Adrena cinereophila.
Ξεχωρίζει από την πρώιμη άνθιση και τα μικρά της άνθη σε σπειροειδή διάταξη.
Βιότοπος: θαμνώνες, φρύγανα, ελαιώνες, αραιά πευκοδάση έως 900 μ.
Άνθος: καφετιά με γαλαζωπό συνήθως θυρεό και κίτρινη περιφέρεια,
μικρά έως 1 εκατοστό, σε σπειροειδή ταξιανθία γύρω από τον βλαστό.
Άνθιση: Φεβρουάριος - αρχές Απριλίου.
Εξάπλωση στην Αττική: Πάρνηθα, Υμηττός, Γραμματικό...

Ετυμολογία:
Ophrys > Οφρύς (φρύδι). Δεν είναι ξεκάθαρο σε ποια χαρακτηριστικά του γένους Ophrys αναφέρεται το όνομα ενώ υπάρχει και το ενδεχόμενο γλωσσικής παρερμηνείας.
cinereophila > Adrena cinereophila έντομο επικονιαστής.



Η εξάπλωση του είδους από το http://www.elisajeanluc.fr/orchidees_nature/ophrys/ophrys_cinereophila.htm

Σάββατο 20 Μαΐου 2017

Cephalanthera rubra

Κιθαιρώνας 07/06/2008

To Κεφαλάνθηρο το ερυθρό [Cephalanthera rubra (L.) Rich. 1817] είναι μία ευρασιατική ορχιδέα με ευρεία εξάπλωση στην ηπειρωτική Ελλάδα και την Κρήτη. Περιγράφτηκε το 1767 από την Ιένα της Γερμανίας.
Λεπτό φυτό με ύψος 15-40 εκατοστά. Φύλλα 2-10 επιμήκη.
Βιότοπος: ξέφωτα δασών, άκρες δασικών δρόμων, σκιερές θέσεις, σε υψόμετρα μέχρι 2000 μέτρα.
Άνθη: μεγάλα, ροζ, με μυτερά πέταλα.
Άνθιση: Μάιος - Ιούλιος.
Εξάπλωση στην Αττική: Πάρνηθα, Γεράνεια, Πατέρας, Κιθαιρώνας, Πάστρα.

Ετυμολογία:
Cephalanthera > κεφαλή + ανθήρας - αναφέρεται στο σχήμα των ανθήρων = Κεφαλάνθηρο
rubrus, -a, -um > ruber ερυθρός.





Παρασκευή 19 Μαΐου 2017

Ophrys mammosa

Καπανδρίτι 16/04/2008

Η Οφρύς η μαστοφόρος (Ophrys mammosa, Desfontaines 1807) είναι ορχιδέα της Ανατολικής Ευρώπης και της Ανατολικής Μεσογείου με μεγάλη εξάπλωση στην Ελλάδα. Περιγράφτηκε επιστημονικά το 1807 από την Σάμο και την Σμύρνη.
Εύρωστο φυτό με ύψος 15-60 εκατοστά.
Βιότοπος: ανοιχτά δάση, φρύγα να, λιβάδια, ελαιώνες, ακαλλιέργητα χωράφια.
Άνθη: ακέραια, στρογγυλά, τετράγωνα ή τριγωνικά, καστανοπόρφυρα ή σχεδόν μαύρα, με δύο εξογκώματα στην βάση που μοιάζουν με μαστούς. Θυρεός γαλαζωπός σε σχήμα Η (ήτα).
Άνθιση: Μάρτιος - Μάιος.
Έχει ευρεία εξάπλωση στην Αττική.

Ετυμολογία:
Ophrys > Οφρύς (φρύδι). Δεν είναι ξεκάθαρο σε ποια χαρακτηριστικά του γένους Ophrys αναφέρεται το όνομα ενώ υπάρχει και το ενδεχόμενο γλωσσικής παρερμηνείας.
mammosus, -a, -um > mamma (λατιν.) μαστός = μαστοειδής, μαστοφόρος.


Η εξάπλωση του είδους από το http://www.elisajeanluc.fr/orchidees_nature/ophrys/ophrys_mammosa.htm

Πέμπτη 18 Μαΐου 2017

Colchicum cupanii subsp. glossophyllum

Βουλιαγμένη 28/11/2008

Το Colchicum cupanii Guss. 1827, είναι μεσογειακό φυτό, με εξάπλωση στην δυτική, νότια και νησιωτική Ελλάδα.
Βιότοπος: βραχώδεις και πετρώδεις θέσεις, ελαιώνες, λιβάδια και θέσεις με terra rossa, διάκενα δασών, ορεινά λιβάδια, σε υψόμετρα 0-700 (1400) μ.
Βολβώδες δηλητηριώδες φυτό. Βολβός 2 εκ. με εξωτερικούς χιτώνες σκούρους καφέ
Φύλλα 3 καλά αναπτυγμένα, επιμήκη, (και γλωσσοειδή), παρόντα κατά την άνθιση.
Περιάνθιο με λεπτό σωλήνα, υπόλευκο. Τέπαλα ρόδινα με σκουρότερες παράλληλες νευρώσεις. Ανθήρες καφέ-μοβ με κίτρινη γύρη
Μερικές συλλογές από την Αττική και την Εύβοια έχουν περιγραφεί ως Colchicum cupanii subsp. glossophyllum (Heldr.) Rouy 1906, με επέκταση σε Πελοπόννησο και νησιά Ιονίου

Ανθίζει τέλη Σεπτεμβρίου - αρχές Δεκεμβρίου.

Ετυμολογία:
Colchicum > > Κολχίς (αρχαία όνομα της σημερινής Γεωργίας). Κατά τον Διοσκουρίδη, το κολχικό φύτρωνε άφθονο στην Κολχίδα και την Μεσσηνία.
cupanii > προς τιμήν του Francesco Cupani (1657-1710), Ιταλού βοτανικού.
glossophyllum > γλώσσα + φύλλο.




Τετάρτη 17 Μαΐου 2017

Anacamptis pyramidalis

Αγία Μαρίνα Γραμματικού 16/04/2008

Η Ανακαμπτίς η πυραμιδική (Anacamptis pyramidalis (L.) Rich. 1817) είναι μία ορχιδέα με μεγάλη εξάπλωση στην Ευρώπη, την Μεσόγειο και την Ελλάδα. Είναι ποικιλόμορφη στο σχήμα των φύλλων και στο χρώμα των ανθέων. Φύεται σε λιβάδια, φρύγανα, θαμνώνες, ελαιώνες, παρυφές δασών από το επίπεδο της θάλασσας μέχρι τα 1800 μέτρα. Ανθίζει την άνοιξη μέχρι τον Ιούνιο.
Ετυμολογία:
Anacamptis > ανά + κάμπτω (από την κάμψη την γυρεομαγματων προς τα πίσω)
pyramid-alis > πυραμίς, πυραμίδος = πυραμιδική, επειδή η τααξιανθία έχει σχήμα πυραμίδας.





Τρίτη 16 Μαΐου 2017

Euphorbia deflexa

Πάρνηθα 18/05/2013

Η Ευφορβία η αποκλίνουσα (Euphorbia deflexa Sibth. & Sm.1806) είναι βαλκανικό φυτό, με εξάπλωση σε όλη την στεριανή Ελλάδα.
Πολυετές φυτό, λείο και γλαυκό, με βλαστούς όρθιους και μη διακλαδιζόμενους.
Φύλλα πυκνά έμμισχα. Ταξιανθία σε σχήμα σκιαδίου  (ομπρέλας), με ακτίνες απλές ή διχαλωτές.
Βιότοπος: ανοιχτά περιβάλλοντα, σε υψόμετρα μέχρι 1800 μέτρα.
Άνθιση: Απρίλιος - Ιούνιος.
Εξάπλωση: Γεράνεια, Πατέρας, Κιθαιρώνας, Πάρνηθα..

Ετυμολογία:
Euphorbia > ευ (καλώς) + φέρβω (τρέφω, βοσκω) και φορβή (τροφή, βοσκή) [2] Σύμφωνα με τον Πλίνιο, από το γιατρό Εϋφορβο που ανακάλυψε τις θεραπευτικές ιδιότητες του φυτού. [3] Σύμφωνα με τον Treccani από το λατινικό euphorbium, που προέρχεται από το ελληνικό «ευφόρβιον».
deflexa > deflecto αποκλίνω, καμπυλώνω = αποκλίνουσα.




Δευτέρα 15 Μαΐου 2017

Tripodion tetraphyllum

Πατέρας 01/05/2014

Το Tripodion tetraphyllum (L.) Fourr. είναι μεσογειακό φυτό με ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα.
Συνώνυμο: Anthyllis tetraphylla.
Βιότοπος: βραχώδεις ασβεστολιθικές θέσεις, φρύγανα, ελαιώνες, ακαλλιέργητοι αγροί, σε υψόμετρα 0-600 (-1000) μ.
Έρπον, μονοετές φυτό, με βλαστούς και φύλλα χνουδωτά-τριχωτά.
Φύλλα πτεροσχιδή με 5 φυλλάρια ή απλά. Το ακραίο φυλλάριο μεγαλύτερο, αντωοειδές
Άνθη σε επιφυείς ταξιανθίες, ανά 1-7. Κάλυκας μεγάλος, τριχωτός, φουσκωτός. Στεφάνη μικρή, κιτρινωπή.
Ανθίζει την άνοιξη.

Ετυμολογία:
Tripodion > τρις + πους ποδός = Τριπόδιον. 
tetraphyllum > τετράκις + φύλλο = τετράφυλλο.





Κυριακή 14 Μαΐου 2017

Linaria chalepensis

Πατέρας 23/04/2013

Η Λιναρία η χαλέπιος (Linaria chalepensis (L.) Mill. 1768) είναι φυτό ευρωμεσογειακό, με ευρεία εξάπλωση σε όλη την Ελλάδα.
Ετήσιο φυτό με λεπτό βλαστό, ύψους 15-40 ε.κ και στενά ελλειπτικά φύλλα, της βάσης γραμμικά-ελλειπτικά.
Βιότοπος: αγροί, ελαιώνες, περιστασιακά σε φρύγανα και δάση,  σε υψόμετρα 0-800 μ.
Άνθη λευκά κρεμ.
Ανθίζει από τα μέσα Μαρτίου.

Ετυμολογία:
Linaria > λίνον (Linum latin.), επειδή έχει ίδια φύλλα με το λίνον = Λιναρία.
chalepensis > Aleppo, το Χαλέπι πόλη της Συρίας = χαλέπιος.




Σάββατο 13 Μαΐου 2017

Cephalanthera longifolia

Πατέρας 23/04/2013

Το Κεφαλάνθηρο το μακρόφυλλο [Cephalanthera longifolia (L.) Fritsch 1888] είναι μια ευρασιατική ορχιδέα με ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα.
Περιγράφτηκε το 1753 από την Σουηδία.
Λεπτό φυτό με ύψος 15-60 εκατοστά.
Φύλλα 4-12 μακριά, λογχοειδή, πράσινα με έντονες νευρώσεις.
Βιότοπος: ξέφωτα δασών, άκρες δασικών δρόμων, σκιερές θέσεις, σε υψόμετρα μέχρι τα 1800 μέτρα.
Άνθη: λευκά, σχεδόν κλειστά, με πορτοκαλί εσωτερικό, σε αραιή επιμήκη ταξιανθία.
Άνθιση: Απρίλιος - Ιούλιος.
Εξάπλωση στην Αττική: Πάρνηθα, Πεντέλη, Κιθαιρώνας.

Ετυμολογία:
Cephalanthera > κεφαλή + ανθήρας - αναφέρεται στο σχήμα των ανθήρων = Κεφαλάνθηρο
longifolia > longus μακρύς, μακρός + folium φύλλο = μακρόφυλλη.


Η εξάπλωση του είδους από το http://www.elisajeanluc.fr/orchidees_nature/cephalanthera/cepha_longifolia.htm

Παρασκευή 12 Μαΐου 2017

Clematis cirrhosa

Σχινιάς 26/12/2012

Η Κληματίδα η βοστρυχώδης (Clematis cirrhosa, L. 1753), είναι μεσογειακό φυτό. Έχει ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα με εξαίρεση την βορειοδυτική χώρα.
Είναι αειθαλής, αναρριχώμενος θάμνος με ξυλώδεις βλαστούς.
Φύλλα απλά, 2,5-5 εκ., λεία, πριονωτά, τρίλοβα ή πτεροχιδή, με οδοντωτά φυλλάρια. .
Βιότοπος: φράχτες, ζώνη μεσογειακής μακκίας, σε υψόμετρα 0-600 (-1000) μ.
Τα πενταμερή, κωδωνοειδή, χνουδωτά, κρεμαστά, λευκοκίτρινα άνθη φύονται στους βλαστούς του προηγούμενου έτους.
Ανθίζει φθινόπωρο και χειμώνα και συχνά τα άνθη είναι τόσα πολλά που σκεπάζουν το φυτό. Στην ωρίμανση πλήθος αχαίνια δίνουν την εντύπωση λευκής κόμης.

Ετυμολογία:
Clematis > κλήμα, κλήματος (κλάδος αμπέλου, κληματόβεργα) = Κληματίς.
cirrhosa > cirrus, η έλικα του κλήματος, βόστρυχος (πλεξίδα-μπούκλα μαλλιών) = βοστρυχώδης.




Πέμπτη 11 Μαΐου 2017

Cerastium semidecandrum

Δερβενοχώρια 23/02/2016

Το Cerastium semidecandrum (L. 1753) είναι ευρωμεσογειακό φυτό με εξάπλωση σε όλη την Ελλάδα.
Βιότοπος: ξηρές χαλικώδεις θέσεις, αμμώδη χωράφια, παράκτια ενδιαιτήματα σε υψόμετρα 0-1100 μ.
Άνθιση: Μάρτιος - αρχές Μαΐου.

Ετυμολογία:
Cerastium < κεράτιον < κέρας ==> από την μορφή του καρπού.
semidecandrum < ημι + δέκα + ανήρ (ανδρός) ==> επειδή έχει τα μισά από τα δέκα αρσενικά στοιχεία, δηλαδή πέντε στήμονες.





Τετάρτη 10 Μαΐου 2017

Anacamptis morio subsp. caucasica

Πεντέλη 20/04/2009


Η Anacamptis morio subsp. caucasica [(K.Koch) H.Kretzschmar, Eccarius & H.Dietr. 2007] είναι ευρωπαϊκή ορχιδέα, με εξάπλωση στην κεντρική και βόρεια Ελλάδα. Περιγράφτηκε το 1753 από την Βάδη - Βυτεμβέργη της Γερμανίας.
Βιότοπος: Διάκενα δασών, θαμνώνες
Άνθη: ταξιανθία με 6-25 άνθη σε χρώμα σκούρο μοβ, βιολετί
Άνθιση: Μάρτιος - Απρίλιος.
Ετυμολογία:
Anacamptis > ανά + κάμπτω (από την κάμψη των γυρεομαγματων προς τα πίσω).
morio > [1] > μωρός (ανόητος), ή [2] > morio (λατιν.) τρελός, ανόητος ===> για το πολύ μεταβλητό χρώμα των ανθέων, ή [3] από το λατινικό κόσμημα morion ή [4] morione (ιταλικ.) είδος κράνους, λόγω του σχήματος των πετάλων.
caucasica > Καύκασος.




Η εξάπλωση του είδους από το http://www.elisajeanluc.fr/orchidees_nature/anacamptis/anacamptis_morio.htm

Τρίτη 9 Μαΐου 2017

Ranunculus sprunerianus

Πεντέλη 10/04/2011

Ο Ranunculus sprunerianus, Boiss. 1843, είναι φυτό της Ανατολικής Μεσογείου με εξάπλωση σε όλη την Ελλάδα.
Πολυετές, τριχωτό ή χνουδωτό, πολύκλαδο φυτό, 40-80 εκ, με κυλινδρικές κονδυλώδεις ρίζες
φύλλα βάσης δικοειδή-καρδιοειδή, τρίλοβα ή πεντάλοβα, με λοβούς λίγο πριονωτούς.
Βιότοπος: εποχικά υγρές τοποθεσίες, βραχώδεις θέσεις σε μακία και γκαρίγκ (garigue) βλάστηση, δολίνες σε κωνοφόρα δάση, σε υψόμετρα 0-1300 (-1900) μ.
Άνθη πολυάριθμα, κίτρινα.
Άνθιση Απρίλιο - Μάιο

Ετυμολογία:
Ranunculus > rana βάτραχος. Ο Πλίνιος γράφει ότι «ονομάζουμε ranunculus το βότανο που οι Έλληνες ονομάζουν βατράχιο» = βατράχιο, επειδή ορισμένα είδη αυτού του γένους ευδοκιμούν σε υδάτινο περιβάλλον.
sprunerianus > αφιερωμένος στον Βαυαρό βοτανικό Wilhelm von Spuner (1805-1874).





Δευτέρα 8 Μαΐου 2017

Papaver rhoeas

Περισσός 13/03/2014

Η Papaver rhoeas L 1753, είναι παλαιογεωγραφικό φυτό, με ευρεία εξάπλωση σε όλη την Ελλάδα.
Βιότοπος: ζιζάνιο αγρών με δημητριακά, ακαλλιέργητα χωράφια, δρόμοι, μπάζα, σε υψόμετρα 0-800 (-1800 στα όρη) μ.
Είναι η πιο κοινή παπαρούνα.
Φύλλα πτεροσχιδή, οδοντωτά. Ποδίσκοι έντονα τριχωτοί.
Πέταλα μεγάλα 2-3 εκ., έντονα κόκκινα, συχνά με μαύρη κηλίδα στην βάση. Κωδία κοντή, σχεδόν σφαιρική, λεία, περιτριγυρισμένη από πολλούς στήμονες με ανθήρες μαύρους ή καστανούς.
Ανθίζει μέσα Απριλίου - μέσα Ιουνίου.

Ετυμολογία:
Papaver -eris > μήκων, παπαρούνα.
rhoeas > ροιάς > ροιά (ροδιά) ==> από το έντονα κόκκινο χρώμα των ανθέων = ροιάς

«μήκων ῥοιάς· οἱ δὲ ὀξύγονον, Ῥωμαῖοι παπάβερ ἄλβου‹μ›, Αἰγύπτιοι ναντί».
Διοσκουρίδης