ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΜΠΛΟΚ

Πέμπτη 30 Ιουνίου 2016

Carlina lanata

Πάστρα 07/07/2013

Η Καρλίνα η εριώδης (Carlina lanata L. 1753) είναι μεσογειακό φυτό, με ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα.
Βιότοπος: ξηρά λιβάδια, φρύγανα, παράκτια βραχώδη ενδιαιτήματα, σε υψόμετρα 0-400 (-700) μ.

Μονοετής πόα, ύψους 5-40 εκ. Φύλλα πτερόλοβα, αγκαθωτά, εριώδη από κάτω.
Κεφάλια 15-40 εκ. Βράκτια ρόδινα.
Ανθίζει Μάιο - Ιούλιο.

Ετυμολογία:
Carlina > γένος αφιερωμένο στο Καρλομάγνο, επειδή υποτίθεται ότι θεράπευσε τον στρατό του από την πανώλη με κάποια καρλίνα.
lanatus, a, um > lána μαλλί, έριον = εριώδης.


Τετάρτη 29 Ιουνίου 2016

Orlaya daucoides

Πάρνηθα 04/05/2008

Η Ορλάυα η δαυκοειδής [Orlaya daucoides (L.) Greuter 1967] είναι φυτό της Μεσογείου και της Δυτικής Ασίας, με εξάπλωση σε όλη την Ελλάδα.
Φύλλα δις ή τρις πτεροσχιδή. Πέταλα λευκά, τα εξωτερικά πολύ μεγαλύτερα, δίλοβα. Καρπος ωοειδής, αγκαθωτός.
Φύεται σε ξέφωτα δασών, λιβάδια, φρύγανα, αγρούς σε υψόμετρα 400-2000 μ.
Ανθίζει Απρίλιο - Μάιο.

Ετυμολογία:
Orlaya > γένος αφιερωμένο στον Ρώσο βοτανικό Johann Orlay (1770-1827)
daucoides > daucus (λατιν) > δαύκος  + είδος = δαυκοειδής.
daucus > δαύκος (Διοσκουρίδης) και δαύκος (Θεόφραστος) -  το καρότο.


Παρασκευή 24 Ιουνίου 2016

Medicago sativa subsp. sativa

Πεντέλη 07/07/2009

Η Medicago sativa L. 1753 subsp. sativa είναι φυτό της Ευρώπης και της ΝΔ Ασίας, με ευρεία εξάπλωση σε όλη την Ελλάδα.
Βιότοπος: αγροτικά ενδιαιτήματα, ξηρά λιβάδια, σε υψόμετρα 0-600 μ.
Πολυετές φυτό με ετήσιους κλάδους ανορθωμένους και ρίζα περιστρεφόμενη, ικανή να βρει νερό μέχρι και 3 μ. βάθος
Φύλλα με 3 φυλλάρια.
Φυλλάρια προμήκη, οδοντωτά στην κορυφή.
Άνθη γαλάζια και ιώδη σε πυκνούς μασχαλιαίους βότρεις.
Καρπός χέδρωπας με 2-7 νεφροειδή σπέρματα κιτρινοπράσινα,
Ανθίζει από τον Μάρτιο μέχρι το φθινόπωρο.

Ετυμολογία:
Medicago >  > Media (η Μηδία) ιστορική γεωγραφική περιοχή του σημερινού Ιράν, νότια της Κασπίας = Μηδική.
sativus, a, um = εδώδιμη ήμερη σπαρτή.
.


Πέμπτη 23 Ιουνίου 2016

Erysimum atticum

Πεντέλη 18/05/2011

Το Ερύσιμο το αττικό (Erysimum atticum< Heldr. & Sart. ex Boiss 1854) είναι ενδημικό της Νοτιοανατολικής Στερεάς Ελλάδας.
Πολυετής πόα με διακλαδισμένο ξυλώδη βλαστό. Βλαστός τριχωτός 30-40 εκατοστών. Φύλλα βάσης αυλακωτά και οδοντωτά, τα υπόλοιπα σχεδόν ακέραια.
Βιότοπος: ορεινές θέσεις, σε περιοχές με έλατα και ψηλότερα.
Άνθη: κίτρινα σταυροειδή. Ο καρπός σχηματίζει κέρας.
Άνθιση: Μάρτιος - Μάιος.
Εξάπλωση στην Αττική: Πάρνηθα, Πεντέλη, Γεράνεια, Πατέρας, Κιθαιρώνας.

Ετυμολογία:
Erysimum > Ερύσιμον, φυτό που αναφέρει ο Θεόφραστος < ερύω (=προστατεύω) --> ερυσίπτολις (=επίθετο της Αθηνάς ως προστάτισσας της πόλης των Αθηνών)
atticum > Αττική = αττικό.




Τετάρτη 22 Ιουνίου 2016

Spiranthes spiralis

Σχινιάς 13/11/2015

Το Σπειρανθές το σπειροειδές [Spiranthes spiralis (L) Chevallier, 1827] είναι μια μικροσκοπική ορχιδέα με ευρεία εξάπλωση σε Ευρώπη, Ασία και Βόρεια Αφρική. Η μοναδική που ανθίζει το φθινόπωρο.
Πρώτη επιστημονική περιγραφή το 1753 από το Στρασβούργο της Γαλλίας.
 Λεπτό φυτό, με ύψος 6 - 30 εκατοστά. Βλαστός χνουδωτός. Τα φύλλα είναι μαραμένα κατά την άνθιση.
Βιότοπος: θαμνώνες, φρύγανα, λιβάδια, ακαλλιέργητα χωράφια, διάκενα πευκοδασών σε υψόμετρα μέχρι 1.400 μέτρα.
Άνθη: μικρά, λευκά σε σπειροειδή ταξιανθία με 6-30 άνθη.
Άνθιση: τέλη Αυγούστου - Οκτώβριος.
Εξάπλωση στην Αττική: Πεντέλη, Υμηττός, Λαυρεωτική, Σχινιάς, Σαλαμίνα...
Ετυμολογία:
Spiranthes > spira (latin) > σπείρα + άνθος = Σπειρανθές.
spiralis > spira (latin) > σπείρα.

Τρίτη 21 Ιουνίου 2016

Crocus cartwrightianus

Υμηττός 15/11/2015

Ο Κρόκος του Καρτράϊτ (Crocus cartwrightianus Herbert 1843) είναι ενδημικός Αττικής, Κυκλάδων, Δυτικής Κρήτης. Είναι ο άγριος πρόγονος τ ου καλλιεργήσιμου κρόκου,
Βολβώδες φυτό. Φύλλα 7-12. Στύλος με μεγάλες κόκκινες διακλαδώσεις, που κρέμονται έξω από το περιάνθιο. Ανθήρες κίτρινοι
Βιότοπος: πετρώδεις θέσεις, από το επίπεδο της θάλασσας μέχρι μέσα υψόμετρα.
Άνθη: συνήθως μοβ με σκούρες νευρώσεις αλλά και λευκά με μοβ νευρώσεις. Είναι αρωματικά και δεν κλείνουν την νύχτα.
Άνθιση: Οκτώβριος - Δεκέμβριος
Εξάπλωση στην Αττική: Υμηττός, Λαυρεωτική, Πάνειον όρος Κερατέας, λόφοι Μεσογείων, Αίγινα, Σαλαμίνα, Πάστρα, Τουρκοβούνια, Βουλιαγμένη, Βουρκάρι Μεγάρων...

Ετυμολογία:
Crocus < κρόκος (πιθανώς από την κρόκη, υφάδι).
cartwrightianus < αφιερωμένο στον Άγγλο πρόξενο στην Κωνσταντινούπολη Cartwrihgt που συνέλεξε το φυτό από την Τήνο = του Καρτράιτ.




Δευτέρα 20 Ιουνίου 2016

Serapias orientalis subsp. orientalis


Πεντέλη 20/04/2009

Η Σεραπιάς η ανατολική [Serapias orientalis (Greuter, 1972) H. Baumann & Künkele 1988 subsp. orientalis] είναι ορχιδέα της Ανατολικής Μεσογείου, με κέντρο εξάπλωσης στην Ελλάδα την Νότια Πελοπόννησο και τα νησιά του Αιγαίου.Χείλος ανοιχτόχρωμο (ωχροκίτρινο, πορτοκαλί έως ερυθρωπό). Φύεται σε λιβάδια, ελαιώνες, θαμνώνες, φρύγανα. Ανθίζει την άνοιξη.
Περιγράφτηκε το 1972 (Greuter) από το Λασίθι της Κρήτης.
Ετυμολογία:
Serapias > Σεραπιάς, ορχιδέα που ονοματίζει ο Διοσκουρίδης > Σέραπις (και Σάραπις) ελληνοαιγυπτιακός θεός της Ελληνιστικής Εποχής.
orientalis (λατιν.) = ανατολική.




Κυριακή 19 Ιουνίου 2016

Ophrys apifera

Πεντέλη 18/05/2011

Η Οφρύς η μελισσοφόρος (Ophrys apifera, Hudson 1762) είναι ευρωπαϊκή και μεσογειακή ορχιδέα, με ευρεία εξάπλωση και στην Ελλάδα.Περιγράφτηκε το 1762 από την Αγγλία.
Εύρωστο φυτό με ύψος 20-50 εκατοστά. Πολλές φορές αυτοεπικονιάζεται με αποτέλεσμα την δημιουργία πολλών ποικιλιών και μορφών.
Βιότοπος: φρυγανότοποι, θαμνώνες, λιβάδια, ανοίγματα δασών μέχρι τα 1.800 μ.
Άνθη: τρίλοβα, κυλινδρικά καφετιά. Θυρεός κίτρινος, διχαλωτός. Σέπαλα ρόδινα.
Άνθιση: Απρίλιος - Ιούνιος.
Εξάπλωση στην Αττική: Πεντέλη, Πάρνηθα.

Ετυμολογία:
Ophrys > Οφρύς (φρύδι). Δεν είναι ξεκάθαρο σε ποια χαρακτηριστικά του γένους Ophrys αναφέρεται το όνομα ενώ υπάρχει και το ενδεχόμενο γλωσσικής παρερμηνείας.
apifera >  apis (λατιν.) μέλισσα + φέρω = μελισσοφόρος.



Η εξάπλωση του είδους από το http://www.elisajeanluc.fr/orchidees_nature/ophrys/ophrys_apifera.htm

Σάββατο 18 Ιουνίου 2016

Centaurea attica subsp. pentelica

Πεντέλη 28/05/2013

Η Κενταύρια η αττική υποείδος η πεντελική [Centaurea attica Nyman 1967 subsp. pentelica (Hausskn.) Dostál 1976] είναι εενδημικό υποείδος της ποικιλόμορφης Κενταύριας της Αττικής. Αναφέρεται και από την Εύβοια.
Ξεχωρίζει από τα πρασινωπά χνοώδη φύλλα. Πολύβλαστο φυτό, με άνθη ροζ ή μοβ.
Βιότοπος: Προτιμά βραχώδεις και πετρώδεις θέσεις.
Άνθη: ρόδινα ή ιώδη.
Άνθιση: Μάιος- Ιούλιος.
Εξάπλωση στη Αττική: Πεντέλη, Πάρνηθα...

Ετυμολογία:
Centaurea > Centaurus > Κένταυρος (ο Κένταυρος Χείρων ήταν γιατρός και δάσκαλος του Ασκληπιού).
attica > Αττική.
pentelica > Πεντελικόν, Πεντέλη.


Παρασκευή 17 Ιουνίου 2016

Spartium junceum

Πεντέλη 07/07/2009

Το Spartium junceum L. 1753 είναι μεσογειακό φυτό με εξάπλωση σε όλη την Ελλάδα.
Βιότοπος: θαμνώνες, βραχώδεις τοποθεσίες σε υψόμετρα 0-800 (-1300) μ.
Θάμνος πολύκλαδος, ύψους 1-3 μ. Κλαδιά πράσινα, σχοινοειδή.
Φύλλα απλά, άμισχα, 15-25 χιλ, εύπτωτα.
Ταξιανθία βότρυς. Στεφάνη κίτρινη 25 χιλ.
Καρπός χέδρωπας συμπιεσμένος, τριχωτός στην αρχή.
Ανθίζει Απρίλιο - Ιούλιο.

Ετυμολογία:
Spartium > σπάρτος = Σπάρτο
junceus, a, um > Juncus λατινική ονομασία για το καλάμι, το βούρλο ==> αναφορά στην μορφή των βλαστών = βουρλόμορφο.





Τετάρτη 15 Ιουνίου 2016

Ophrys argolica

Υμηττός 16/04/2014

Η Οφρύς η αργολική (Ophrys argolica, H. Fleischmann. 1919) είναι ενδημικό κυρίως της Πελοποννήσου και της Ανατολικής Στερεάς.
Σπανιότατη στην Αττική, με δύο επιβεβαιωμένες θέσεις στον Υμηττό.
Φυτό με ψηλό βλαστό και 9-11 άνθη.
Βιότοπος: φρυγανότοποι, θαμνώνες, ανοίγματα δασών, παρυφές δρόμων.
Άνθος: Πορτοκαλί, κόκκινο-καφέ, με πυκνό λευκό τρίχωμα στην βάση.
Σέπαλα και πλαϊνά πέταλα ροζ έως πορφυρά.
Άνθιση: Μάρτιος - Απρίλιος.
*** Περιλαμβάνεται στο Βιβλίο Ερυθρών Δεδομένων των Σπάνιων & Απειλούμενων Φυτών της Ελλάδας (RDB 1996).

Ετυμολογία:
Ophrys > Οφρύς (φρύδι). Δεν είναι ξεκάθαρο σε ποια χαρακτηριστικά του γένους Ophrys αναφέρεται το όνομα ενώ υπάρχει και το ενδεχόμενο γλωσσικής παρερμηνείας.
argolica >  Άργος = αργολική.

Δευτέρα 13 Ιουνίου 2016

Campanula spatulata subsp. spruneriana

Πάρνηθα 29/05/2011

Η Campanula spatulata subsp. spruneriana [(Hampe) Hayek 1930] είναι βαλκανικό φυτό με ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα, εκτός Κρήτης.
Φύλλα βάσης ελλειψοειδή με μακρύ λεπτό μίσχο.
Βιότοπος: λιβάδια, φρύγανα, ξέφωτα δασλων, άκρες δρόμων.
Άνθη σε μακρείς ποδίσκους, χοανοειδή, διαιρεμένα μέχρι την μέση, κυανά-ιωδη μέχρι λευκά με σκούρες νευρώσεις.
Ανθίζει από τον Απρίλιο.

Ετυμολογία:
Campanula > > campana (λατιν.) > campanula υποκοριστικό
spatulata > παραλλαγή της λέξης spathulata ( = με σχήμα σπάτουλας, κοχλιαρίου) = κοχλιαρόφυλλη
spruneriana > αφιερωμένη στον Βαυαρό βοτανικό Wilhelm von Spuner (1805-1874).




Σάββατο 11 Ιουνίου 2016

Convolvulus cantabrica

Πάρνηθα 22/05/2010

Ο Κονβόλβουλος ο κανταβρικός (Convolvulus cantabrica L. 1753) είναι μεσογειακό φυτό. Στην Ελλάδα εξαπλώνεται σε όλη την χώρα, εκτός της Κρήτης.
Βιότοπος: πετρώδεις πλαγιές, ακαλλιέργητοι αγροί, φρύγανα
Ανθίζει από τον Μάιο και σχεδόν όλο τοο καλοκαίρι, ανάλογα με τις συνθήκες

Ετυμολογία:
Convolvulus > convolvo (λατιν.) διαπλέκω - για τα συχνά άστατα στελέχη των ειδών αυτού του γένους = Κονβόλβουλος
cantabrica > Cantabria η βόρεια ακτή της Ισπανίας μέχρι τα Πυρηναία = κανταβρικός






Πέμπτη 9 Ιουνίου 2016

Gladiolus italicus

Γεράνεια 03/05/2013

Ο Gladiolus italicus Miller 1768, είναι ευρασιατικό φυτό, με πλατιά εξάπλωση στην Ελλάδα.
Κοινή ονομασία: μαχαιρίδα.
Βιότοπος: καλλιεργημένα και ακαλλιέργητα χωράφια, ελαιώνες, λιβάδια, σε υψόμετρα 0-700 (-1200) μ.
Πολυετές γεώφυτο. Ο ισχυρός βλαστός του που φύεται από βολβό φτάνει τα 80 εκ.
Έχει 3-5 φύλλα, λίγο κοντύτερα από τον βλαστό, με πλάτος μέχρι 2 εκ. Δεν είναι τυχαίο ότι η λατινική και η κοινή ελληνική ονομασία συμπίπτουν από το σχήμα των φύλλων.
Άνθη ρόδινα, μέχρι 10, σε σταχυόμορφη ταξιανθία.
Ανθίζει Μάρτιο - αρχές Ιουνίου.

Ετυμολογία:
Gladiolus > gladius μάχαιρα > gladiolus ξιφίδιο ==> το όνομα χρησιμοποιείται για το φυτό από τον Πλίνιο για το σχήμα των φύλλων.
italicus, a, um > Italia Ιταλία = ιταλικός.



Τετάρτη 8 Ιουνίου 2016

Ophrys aesculapii

Πάρνηθα 08/05/2011

Η Οφρύς του Ασκληπιού (Ophrys aesculapii, Renz 1928) είναι ενδημική ορχιδέα της Πελοποννήσου και της Στερεάς Ελλάδας, με βορειότερο σημείο την Μαγνησία.
Περιγράφτηκε από την αρχαία Επίδαυρο κοντά στο Ασκληπιείο, γι’ αυτό και της δόθηκε το όνομα του θεού Ασκληπιού.
Βιότοπος: φρυγανότοποι, θαμνώνες, ανοίγματα δασών, ξηρά παραθαλάσσια ενδιαιτήματα, από το επίπεδο της θάλασσας μέχρι τα 1.000 μ.
Άνθος: Μικρό, σχεδόν σφαιρικό, ακέραιο (ενίοτε τρίλοβο), κοκκινωπό ή καφέ. Θυρεός μπλε ή γαλάζιος σε σχήμα Η (ήτα). Πέταλα και σέπαλα πράσινα.
Άνθιση: Μάρτιος - Μάιος.
Έχει μεγάλη εξάπλωση στην Αττική.

Ετυμολογία:
Ophrys > Οφρύς (φρύδι). Δεν είναι ξεκάθαρο σε ποια χαρακτηριστικά του γένους Ophrys αναφέρεται το όνομα ενώ υπάρχει και το ενδεχόμενο γλωσσικής παρερμηνείας.
aesculapii > Aesculapius (λατιν.) > Ασκληπιός.

Δευτέρα 6 Ιουνίου 2016

Ononis pubescens

Πατέρας 03/05/2013

Η Ononis pubescens L. 1771 είναι μεσογειακό φυτό, με ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα.
Βιότοπος: παράκτια ενδιαιτήματα, ελαιώνες, πετρώδεις θέσεις σε υψόμετρα 0-800 μ.
Ετήσιο φυτό, 10-40 εκ., αδενωδώς τριχωτό και ελαφρά κολλώδες.
Ανώτερα και κατώτερα φύλλα απλά, τα μεσαία τρίφυλλα με 3 φυλλάρια, μεγάλα, ελλειπτικά
Ταξιανθλία πυκνή με άνθη κίτρινα 15 χιλ.
Ανθίζει Απρίλιο - Μάιο.

Ετυμολογία:
Ononis > όνος ==> επειδή υποτίθεται ότι το προτιμούν τα γαϊδούρια = Ονονίς
pubescens > pubes -is (εφηβαίο), εφηβικό χνούδι = χνουδωτή (από τα χνουδωτά φύλλα της)..





Κυριακή 5 Ιουνίου 2016

Ophrys bilunulata ssp. punctulata

Υμηττός 18/03/2012

Η Ophrys bilunulata, Risso, subsp. punctulata, (Renz) Paulus 2014 είναι μεσογειακή ορχιδέα. Στην Ελλάδα εξαπλώνεται κυρίως στα νησιά (εκτός Κρήτης), σε Στερεά Ελλάδα και Πελοπόννησο.
Βιότοπος: φρύγανα, θαμνώνες, πευκοδάση σε υψόμετρα 0-1400 μ.
Άνθος τρίλοβο, μεσαίου μεγέθους, σχετικά επίπεδο, με θυρεό σε σχήμα δύο ημισελήνων. Ο θυρεός είναι σχετικά βραχύς και δεν φτάνει στην σχισμή μεταξύ μεσαίου και πλευρικών λοβών.
Ο χρωματισμός του άνθους είναι ανοιχτόχρωμος-καφετί και συνήθως έχει στίγματα.
Ανθίζει Φεβρουάριο - Μάρτιο.

Ετυμολογία:
Ophrys > Οφρύς (φρύδι). Δεν είναι ξεκάθαρο σε ποια χαρακτηριστικά του γένους Ophrys αναφέρεται το όνομα ενώ υπάρχει και το ενδεχόμενο γλωσσικής παρερμηνείας
bilunulata > bis δις + luna σελήνη, φεγγάρι ==> από τον θυρεό που μοιάζει με δύο ημισελήνους = δισέληνη.
punctulatus, a, um > púnctulum σημείο, στίγμα, κουκκίδα = στικτή.

Σάββατο 4 Ιουνίου 2016

Centaurium pulchellum

Γεράνεια 06/04/2014

Το Κενταύριο το ωραίο (Centaurium pulchellum (Swartz) Druce 1898) είναι φυτό της Ευρώπης και της ΝΔ Ασίας, με εξάπλωση σε όλη την Ελλάδα.
Βιότοπος: ενδιαιτήματα γλυκού νερού, εποχιακά λιμνία,λιβάδια, ελαιώνες, διάκενα δασών, σε υψόμετρα 0-400 (-1000) μ.
Ετήσιο ή διετές, μικρό φυτό.
Βλαστός αδύνατος, διακλαδισμένος από την βάση, χωρίς ρόδακα.
Φύλλα ωοειδή, επιφυή, αντίθετα.
Άνθη ρόδινα σε αραιές ταξιανθίες.
Ανθίζει από τα μέσα Απριλίου μέχρι τις αρχές Ιουλίου.

Ετυμολογία:
Centaurium > κενταύριον (όνομα φυτού που αναφέρουν Ιπποκράτης, Θεόφραστός και Διοσκουρίδης).
pulchellum > > pulcher, όμορφο, ωραίο.

«κενταύρειον τὸ λεπτὸν ἢ μικρόν, ὅ τινες λιμνήσιον καλοῦσιν, ἐπειδὴ ἐνίκμους φιλεῖ τόπους. ἡ πόα ὑπερικῷ καὶ ὀριγάνῳ παραπλήσιος, καυλὸν ἔχουσα ὑπὲρ σπιθαμήν, γεγωνιωμένον· ἄνθη ἐν τῷ φοινικῷ ὑποπόρφυρα πρὸς τὰ τῆς λυχνίδος, φύλλα μικρά, ὑπομήκη, ὥσπερ πηγάνου, καρπὸς πυροῖς ὅμοιος, ῥίζα μικρά, ἄχρηστος, γευομένῳ δὲ ἐμποιεῖ πικρίαν.»
Διοσκουρίδης


Παρασκευή 3 Ιουνίου 2016

Lathyrus cicera

Υμηττός 01/05/2009

Ο Lathyrus cicera L. 1753, είναι φυτό της Ανατολικής Μεσογείου και της ΝΔ Ασίας με ευρεία εξάπλωση σε όλη την Ελλάδα.
Μονοετές φυτό 20-50 εκ. Βλαστός 15-50 cm, συχνά διακλαδισμένος από την βάση.
Φύλλα με 1-2 ζεύγη γραμμοειδών φυλλαρίων και έλικες τρισχιδείς. Παράφυλλα γραμμοειδή.
Βιότοπος: αραιοί θαμνώνες, ξηρά λιβάδια, αγροί, ελαιώνες, αμπελώνες, σε υψόμετρα 0-800 μ. και περιστασιακά στην Κρήτη 1300 μ. και στην ηπειρωτική χώρα 1900 μ.
Άνθη ανά ένα, πορφυρά.
Ανθίζει Μάρτιο - Μάιο.

Ετυμολογία:
Lathyrus > λάθυρος (λαθούρι).
cicera = λατινικό όνομα του λάθυρου (λαθουριού).




Πέμπτη 2 Ιουνίου 2016

Bellevalia ciliata

Οινόη 03/04/2014

Η Μπελεβάλια η βλεφαριδωτή [Bellevalia ciliata (Cirillo) T.Nees 1834] είναι βολβώδες φυτό, με εξάπλωση στην Ανατολική Μεσόγειο.
Φύλλα λογχοειδή, μικρότερα του βλαστού, τριχωτά, κυματοειδή.
Βιότοπος: ανοικτές θέσεις, αγροί και καλλιεργημένες περιοχές. Λόγω του περιορισμού των καλλιεργούμενων εκτάσεων, αρχίζει να σπανίζει
Άνθη: ταξιανθία κωνική και πυκνή, με 40-60 λευκωπά άνθη.
Άνθιση: Μάρτιος - Απρίλιος.
Εξάπλωση στην Αττική: Πάρνηθα, Ωρωπός, Γεράνεια, Πατέρας, Κιθαιρώνας.

Ετυμολογία:
Bellevalia > γένος αφιερωμένο στον Richer de Belleval (1564-1602), ιδρυτή του Βοτανικού Κήπου του Μονπελιέ.
ciliata > cílium βλεφαρίδα, ματόκλαδο = βλεφαριδωτή.