Ο Κονβόλβουλος ο ελαιόφυλος (Convolvulus oleifolius Desr. 1792) είναι μεσογειακό φυτό. Στην Ελλάδα εξαπλώνεται στην κεντρική, νότια και νησιωτική χώρα. Φυτό πολυετές με ξυλώδη βλαστό και φύλλα λογχοειδή-γραμμοειδή ασημόχρωμα, παρόμοια μ' αυτά της ελιάς. Βιότοπος: πετρώδεις τοποθεσίες και φρύγανα, συχνά κοντά στη θάλασσα. Άνθη ανοιχτορόδινα ή λευκωπά μέχρι 30 εκ. διάμετρο, σε επάκριες ταξιανθίες. Ανθίζει από τον Μάρτιο.
Ετυμολογία: Convolvulus > convólvo (λατιν.) διαπλέκω - για τα συχνά άστατα στελέχη των ειδών αυτού του γένους = Κονβόλβουλος oleifolius > ελαία > olea + folium φύλλο = ελαιόφυλλος.
Το μεσημβριάνθεμο το κομβανθές (Mesembryanthemum nodiflorum, L. 1753) είναι μεσογειακό φυτό. Φύεται σε παραθαλάσσια ενδιαιτήματα, στην Νότια και την νηισωτική Ελλάδα. Ανθίζει από τον Απρίλιο. Ετυμολογία: Mesembryanthemum < μεσημβρία + ανθέω (επειδή ανθίζει το μεσημέρι) // < μέσος + έμβρυο + άνθεμον, κατά τον Λινναίο, επειδή η ωοθήκη με το έμβρυο του σπέρματος βρίσκεται στο κέντρο του άνθους. nodiflorum < nodus (λατιν.) κόμβος, κόμπος, όζος, άρθρωση = κομβανθές, άνθη στους κόμπους - όζους των βλαστών.
Η
Κονσολίντα η λεπτότατη [Consolida tenuissima (Sibth. & Sm.) Soó
1922] είναι ενδημική της Αττικής, της Εύβοιας και της Σκύρου. Πόα με λεπτό, διακλαδιζόμενο και τριχωτό βλαστό, με ύψος μέχρι 50 εκατοστά. Βιότοπος: Βραχώδεις θέσεις, φρυγανότοποι, σε υψόμετρα 250-900 μ. Άνθη: Ζυγόμορφα, σε χαλαρή ταξιανθία, χρώματος μπλε-μοβ. Άνθιση: Απρίλιος - Μάιος. Εξάπλωση στην Αττική: Υμηττός, Ποικίλο, Πάρνηθα, Πεντέλη, Πατέρας.
***
Περιλαμβάνεται στο Βιβλίο Ερυθρών Δεδομένων των Σπάνιων &
Απειλούμενων Φυτών της Ελλάδας (RDB 2009), με τον χαρακτηρισμό «τρωτό»
(VU).
Ετυμολογία: Consolida > consolido (λατιν.)
σταθεροποιώ, ενοποιώ > consolida λατινικό όνομα φυτού, του οποίου οι
φαρμακευτικές ιδιότητες υποτίθεται ότι θεράπευαν τις πληγές. tenuissima > tenuis λεπτός > tenuissima = λεπτότατη, λόγω των πολύ λεπτών βλαστών της.
Η Consolida ajacis (L.) Schur 1853, είναι μεσογειακό φυτό με εξάπλωση σε όλη την Ελλάδα. Συνώνυμο: Delphinium ajacis L. 1753. Αυτή η πόα με τον όρθιο, ισχυρό βλαστό έχει φύλλα πολυσχιδή με στενούς λοβούς. Βιότοπος: αγροί, κήποι, αμπελώνες, ελαιώνες, δρόμοι, διάκενα δασών, σε υψόμετρα 0-1200 (-1600) μ. Τα ζυγόμορφα κυανά ή ιώδη άνθη έχουν μακρύ πλήκτρο και φύονται σε μακρύ βότρυ. Τα μοτίβα πάνω στα πέταλα θυμίζουν Α (Άλφα) αφού, σύμφωνα με το μύθο, το φυτό ξεπήδησε από το αίμα του ομηρικού ήρωα Αίαντα, όταν αυτός αυτοκτόνησε. Άνθιση Απρίλιο - Ιούλιο.
Ετυμολογία: Consolida > consolido (λατιν.) σταθεροποιώ, ενοποιώ > consolida λατινικό όνομα φυτού, του οποίου οι φαρμακευτικές ιδιότητες υποτίθεται ότι θεράπευαν τις πληγές. ajacis > Aiax, η λατινική γραφή του ονόματος Αίας - του Αίαντα.
Η Λομελόζια του Υμηττού [Lomelosia hymettia (Boiss.& Spruner) Greuter & Burdet 1985] είναι ενδημική Πελεοποννήσου, Στερεάς Ελλάδας και Σποράδων (Γιούρα). Πολυετής μικρός θάμνος φυτό με ξυλώδη βάση και τριχωτούς βλαστούς ύψους 30-80 εκατοστών. Βιότοπος: πετρώδεις τοποθεσίες, πλαγιές, δίπλα σε δρόμους., σε υψόμετρα 50-1300 μέτρων. Άνθη: Πορφυρά-ροζ με μοβ αποχρώσεις Άνθιση: Μάιος - Ιούνιος, ανάλογα το υψόμετρο και τη θέση. Εξάπλωση στην Αττική: Υμηττός, Πάρνηθα, Ποικίλο, Γεράνεια, Πατέρας.
Ετυμολογία: Lomelosia > λώμα (πτερύγιο, στρίφωμα), αναφέρεται στο μεμβρανώδες χείλος της στεφάνης. hymettia > Υμηττός.
