Συναρπαστική η σημερινή μέρα για την Αθήνα. Ακολουθεί ένα βιντεάκι...
Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2008
Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2008
Neotinea lactea video
Υμηττός, 15/02/2008
Η Νεοτινέα η γαλακτερή [Neotinea lactea (Poir.) R.M.Bateman, Pridgeon & M.W.Chase 1997] είναι μεσογειακή ορχιδέα. Περιγράφτηκε το 1798 από την Αλγερία. Στην Ελλάδα η κύρια εξάπλωσή της είναι σε Δυτική και Κεντρική Ελλάδα, Πελοπόννησο, Κρήτη και νησιά.
Κοντό φυτό, με ύψος 10-25 εκατοστά. Φύλλα 3-10 άστικτα.
Βιότοπος: φρύγανα, λιβάδια, θαμνώνες και αραιά δάση μέχρι 1.800 μέτρα.
Άνθη τρίλοβα, λευκά με ροζ ή βυσσινί κηλίδες.
Ανθίζει την άνοιξη, από τα τέλη Φεβρουαρίου.
Συνώνυμο: Orchis lactea Poir. 1798
Ετυμολογία:
Neotinea > νέο + Tineo, γένος στις ορχιδέες αφιερωμένο στον Ιταλό βοτανικό (νέο) Vincenzo Tineo (1791-1856), γιό του (παλαιού) βοτανικού Giuseppe Tineo (1757-1812) ιδρυτή του βοτανικού κήπου του Παλέρμο στην Σικελία.
lácteus, a, um > lac γεν. láctis γάλα = γαλακτερή, γαλακτώδης από το χρώμα των άνθέων της..
Κοντό φυτό, με ύψος 10-25 εκατοστά. Φύλλα 3-10 άστικτα.
Βιότοπος: φρύγανα, λιβάδια, θαμνώνες και αραιά δάση μέχρι 1.800 μέτρα.
Άνθη τρίλοβα, λευκά με ροζ ή βυσσινί κηλίδες.
Ανθίζει την άνοιξη, από τα τέλη Φεβρουαρίου.
Συνώνυμο: Orchis lactea Poir. 1798
Ετυμολογία:
Neotinea > νέο + Tineo, γένος στις ορχιδέες αφιερωμένο στον Ιταλό βοτανικό (νέο) Vincenzo Tineo (1791-1856), γιό του (παλαιού) βοτανικού Giuseppe Tineo (1757-1812) ιδρυτή του βοτανικού κήπου του Παλέρμο στην Σικελία.
lácteus, a, um > lac γεν. láctis γάλα = γαλακτερή, γαλακτώδης από το χρώμα των άνθέων της..
Η εξάπλωση του είδους από το http://www.elisajeanluc.fr/orchidees_nature/neotinea/neotinea_lactea.htm
Υμηττός 30/01/2010 Hymittos
Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2008
Narcissus tazetta subsp. papyraceus / Νάρκισσος (μανουσάκι)
 |
| Λαυρεωτική 01/02/2008 |
Ο Νάρκισσος ο παπυρώδης (Narcissus papyraceus Ker Gawl. 1806) είναι μεσογειακό βολβώδες φυτό. Αυτοφύεται στα νησιά του Ιονίου, ενώ σε άλλα μέρη της Ελλάδας που συναντάται είναι ημιαυτοφυής ή δραπέτης.
Φύλλα ταινιοειδή.
Βιότοπος: χέρσοι και καλλιεργούμενοι αγροί, υγρά λιβάδια χαμηλού υψομέτρου.
Άνθη ανά 5 έως 10, αρωματικά. Πέταλα λευκά όπως και η παραστεφάνη.
Άνθιση Δεκέμβριος - Φεβρουάριος.
Ετυμολογία:
Narcissus > > νάρκισσος, όνομα φυτού από το νεολιθικό υπόστρωμα της ελληνικής γλώσσας. Ο Πλίνιος παρετυμολογεί από την «νάρκη» (λατ. narce) λόγω του μεθυστικού αρώματος των ανθέων. Νάρκισσος: μυθολογικός πανέμορφος νέος που πέθανε στον Ελικώνα της Βοιωτίας μένοντας να θαυμάζει το πρόσωπό του στο νερό μιας πηγής.
papyraceus > nâpirop (κοπτικά) > πάπυρος (ελληνικά) > papyrus (λατινικά) = παπυρώδης, λόγω της ομοιότητας του άνθους με το λευκό χαρτί από πάπυρο.
Φύλλα ταινιοειδή.
Βιότοπος: χέρσοι και καλλιεργούμενοι αγροί, υγρά λιβάδια χαμηλού υψομέτρου.
Άνθη ανά 5 έως 10, αρωματικά. Πέταλα λευκά όπως και η παραστεφάνη.
Άνθιση Δεκέμβριος - Φεβρουάριος.
Ετυμολογία:
Narcissus > > νάρκισσος, όνομα φυτού από το νεολιθικό υπόστρωμα της ελληνικής γλώσσας. Ο Πλίνιος παρετυμολογεί από την «νάρκη» (λατ. narce) λόγω του μεθυστικού αρώματος των ανθέων. Νάρκισσος: μυθολογικός πανέμορφος νέος που πέθανε στον Ελικώνα της Βοιωτίας μένοντας να θαυμάζει το πρόσωπό του στο νερό μιας πηγής.
papyraceus > nâpirop (κοπτικά) > πάπυρος (ελληνικά) > papyrus (λατινικά) = παπυρώδης, λόγω της ομοιότητας του άνθους με το λευκό χαρτί από πάπυρο.
Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2008
Anemone apennina subsp. blanda video
Πάρνηθα 04/02/2008 Μακρυχώραφο
Αυτή η ανεμώνα ανθίζει από τα μέσα Φεβρουαρίου στα ξέφωτα των ορεινών δασών. Θεωρείται ότι πρόκειται για την «ορεία ανεμώνη» του Θεόφραστου. Αυτή την εποχή συνυπάρχει στην βορειοανατολική Πάρνηθα με νεραγκούλες, κρόκους olivieri και κρόκους της Αττικής.
.
Euphorbia myrsinites
Πάρνηθα στροφές 30/01/2008
Η Ευφορβία η μυρσινίτις (Euphorbia myrsinites L. 1753) είναι ευρωμεσογειακό φυτό, με ευρεία εξάπλωση σε όλη την Ελλάδα, εκτός Κρήτης και νησιών Αιγαίου.
Φυτό πολυετές πολύ συχνά κατακείμενο, με φύλλα παρόμοια με της μυρτιάς, πολλά σε αριθμό, γλαυκά, επικαλυπτόμεα, σαρκώδη.
Σκιάδια 5-12 με άνθη και βράκτια χυσοκίτρινα.
Βιότοπος: πετρώδεις και άγονες τοποθεσίες, ανοιχτά δάση κωνοφόρων. Κοινό στην Πάρνηθα. Σε υψόμετρα (200-) 500-1800 μ. και, κατά περίπτωση, έως στα 2300 μ. στην ορεινή χώρα.
Ανθίζει Απρίλιο - Μάιο.
Ετυμολογία:
Euphorbia > ευ (καλώς) + φέρβω (τρέφω, βοσκω) και φορβή (τροφή, βοσκή) [2] Σύμφωνα με τον Πλίνιο, από το γιατρό Εύφορβο που ανακάλυψε τις θεραπευτικές ιδιότητες του φυτού. [3] Σύμφωνα με τον Treccani από το λατινικό euphorbium, που προέρχεται από το ελληνικό «ευφόρβιον».
myrsinites > μύρσινος (και μύρτινος), η μυρτιά - παρόμοια με την μυρτιά = μυρσινίτις.
Φυτό πολυετές πολύ συχνά κατακείμενο, με φύλλα παρόμοια με της μυρτιάς, πολλά σε αριθμό, γλαυκά, επικαλυπτόμεα, σαρκώδη.
Σκιάδια 5-12 με άνθη και βράκτια χυσοκίτρινα.
Βιότοπος: πετρώδεις και άγονες τοποθεσίες, ανοιχτά δάση κωνοφόρων. Κοινό στην Πάρνηθα. Σε υψόμετρα (200-) 500-1800 μ. και, κατά περίπτωση, έως στα 2300 μ. στην ορεινή χώρα.
Ανθίζει Απρίλιο - Μάιο.
Ετυμολογία:
Euphorbia > ευ (καλώς) + φέρβω (τρέφω, βοσκω) και φορβή (τροφή, βοσκή) [2] Σύμφωνα με τον Πλίνιο, από το γιατρό Εύφορβο που ανακάλυψε τις θεραπευτικές ιδιότητες του φυτού. [3] Σύμφωνα με τον Treccani από το λατινικό euphorbium, που προέρχεται από το ελληνικό «ευφόρβιον».
myrsinites > μύρσινος (και μύρτινος), η μυρτιά - παρόμοια με την μυρτιά = μυρσινίτις.
Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2008
Muscari pulchellum
Τουρκοβούνια 25/01/2008 Γαλάτσι (Βέικος)
Το Μούσκαρι το ωραίο (Muscari pulchellum subsp. pulchellum, Heldr. & Sartori ex Boiss. 1859) είναι ενδημικό της Στερεάς Ελλάδας και της Νοτιανατολικής Πελοποννήσο. Στις Κυκλάδες ευδοκιμεί το υποείδος (Muscari pulchellum subsp. clepsydroides) σε Κέα, Κύθνο και Νάξο.
Βολβώδες πολυετές φυτό.
Βιότοπος: πετρώδεις θέσεις και φρυγανότοποι από το επίπεδο της θάλασσας μέχρι την ορεινή ζώνη.
Άνθη: γαλαζορόδινα
Άνθιση: Ιανουάριο μέχρι Απρίλιο, ανάλογα με το υψόμετρο.
Εξάπλωση στην Αττική: Πάρνηθα, Υμηττός, Γεράνεια, παράλια του Σαρωνικού...
Ετυμολογία:
Muscari < μόσχος (σχετίζεται με το περσικό mushka = γεννητικός αδένας), ελαιώδες, έντονα αρωματικό υγρό που βγαίνει από τον γεννετικό αδένα του ασιατικού ελαφιού «μόσχος ο μοσχοφόρος» (πρβ: μοσκοβολώ, μοσχοκάρυδο, μοσχοσάπουνο, μοσχοστάφυλο). Ίσως επειδή φυτά του γένους Muscari είναι πολύ αρωματικά.
pulchellum > pulcher, όμορφος, ωραίος.
Βολβώδες πολυετές φυτό.
Βιότοπος: πετρώδεις θέσεις και φρυγανότοποι από το επίπεδο της θάλασσας μέχρι την ορεινή ζώνη.
Άνθη: γαλαζορόδινα
Άνθιση: Ιανουάριο μέχρι Απρίλιο, ανάλογα με το υψόμετρο.
Εξάπλωση στην Αττική: Πάρνηθα, Υμηττός, Γεράνεια, παράλια του Σαρωνικού...
Ετυμολογία:
Muscari < μόσχος (σχετίζεται με το περσικό mushka = γεννητικός αδένας), ελαιώδες, έντονα αρωματικό υγρό που βγαίνει από τον γεννετικό αδένα του ασιατικού ελαφιού «μόσχος ο μοσχοφόρος» (πρβ: μοσκοβολώ, μοσχοκάρυδο, μοσχοσάπουνο, μοσχοστάφυλο). Ίσως επειδή φυτά του γένους Muscari είναι πολύ αρωματικά.
pulchellum > pulcher, όμορφος, ωραίος.
Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2008
Crocus olivieri από την Πάρνηθα
Πάρνηθα 04/02/2008 Μακρυχώραφο
Σε λιβάδια, ανοιχτά δάση και ξέφωτα. Άνθιση από Φεβρουάριο. Εξαπλώνεται στη νότια Βαλκανική και την περιοχή του Αιγαίου. Ο κρόκος της φωτογραφίας έχει ανθίσει σε υπόστρωμα από φύλλα βελανιδιάς.
Πηγές:
* Ειρήνης Απλαδά - Γεωργίου Αμοργιανιώτη «Σπάνια και ενδημικά φυτά Εθνικού Δρυμού Πάρνηθας». Αθήνα 2005, έκδ.Δασαρχείο Πάρνηθας
Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2008
Arisarum vulgare - λυχναράκι
Τουρκοβούνια (κορυφή), 03/01/2008
Το Αρίσαρον το κοινό (Arisarum vulgare O.Targ.Tozz. 1810) είναι μεσογειακό φυτό με ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα.
Κοινό όνομα: λυχναράκι.
Πολυετής πόα, εύκολα αναγνωρίσιμη από το χαρακτηριστικό κυλινδρικό σχήμα της κιτρινοπράσινης σπάθης με τις κοκκινωπές ραβδώσεις. Ο σπάδικας είναι λεπτός, κυλινδρικός με κύρτωση στο χείλος της σπάθης. Φύλλα καρδιοειδή με μακρύ μίσχο.
Ανθίζει από τα τέλη φθινοπώρου σε πετρώδεις, δροσερές τοποθεσίες.
Ετυμολογία:
Arisarum > άρι (λίαν, πολύ - εξ ου και άριστος) +άρον = Αρίσαρον, φυτό που αναφέρει ο Διοσκουρίδης.
vulgaris, -e > vúlgus κοινός, ευρέως διαδεδομένος = κοινό.
ἀρίσαρόν ἐστι βοτάνιον μικρόν, ῥίζαν ἔχον ὡς ἐλαίας· ἔστι δὲ δριμυτέρα τοῦ ἄρου, ὅθεν νομὰς ἵστησι καταπλασσομένη, κολλύριά τε πρὸς σύριγγας ἐνεργῆ ἐξ αὐτῆς γίνεται. φθείρει δὲ καὶ αἰδοῖον παντὸς ζῴου ἐντεθεῖσα ἡ ῥίζα. (Διοσκουρίδης).
Κοινό όνομα: λυχναράκι.
Πολυετής πόα, εύκολα αναγνωρίσιμη από το χαρακτηριστικό κυλινδρικό σχήμα της κιτρινοπράσινης σπάθης με τις κοκκινωπές ραβδώσεις. Ο σπάδικας είναι λεπτός, κυλινδρικός με κύρτωση στο χείλος της σπάθης. Φύλλα καρδιοειδή με μακρύ μίσχο.
Ανθίζει από τα τέλη φθινοπώρου σε πετρώδεις, δροσερές τοποθεσίες.
Ετυμολογία:
Arisarum > άρι (λίαν, πολύ - εξ ου και άριστος) +άρον = Αρίσαρον, φυτό που αναφέρει ο Διοσκουρίδης.
vulgaris, -e > vúlgus κοινός, ευρέως διαδεδομένος = κοινό.
ἀρίσαρόν ἐστι βοτάνιον μικρόν, ῥίζαν ἔχον ὡς ἐλαίας· ἔστι δὲ δριμυτέρα τοῦ ἄρου, ὅθεν νομὰς ἵστησι καταπλασσομένη, κολλύριά τε πρὸς σύριγγας ἐνεργῆ ἐξ αὐτῆς γίνεται. φθείρει δὲ καὶ αἰδοῖον παντὸς ζῴου ἐντεθεῖσα ἡ ῥίζα. (Διοσκουρίδης).
Γαλάτσι (Βέικος), 25/01/2008
.
Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2008
Draba verna
Υμηττός, 20/01/2008Η Draba verna (L. 1753) είναι ευρασιατικό φυτό με ευρεία εξάπλωση σε όλη την Ελλάδα.
Συνώνυμο: Erophila verna (L.) Chevall. 1828).
Βιότοπος: λιβάδια, δρόμο, δολίνες, διάκενα δασών σε υψόμετρα 0-1900 μ.
Ετήσιο λεπτό φυτό ύψους 3-12 εκ. Βασικά φύλλα σπατουλοειδή σε ρόδακα. Άνθη λευκά.
Άνθιση: Ιανουάριος - Μάιος.
Ετυμολογία:
Draba < δράβη (φυτό που αναφέρει ο Διοσκουρίδης) . Ο De Theis γράφει ότι, σύμφωνα με τον Λινναίο, Δράβη σημαίνει ξινή, πικάντικη, με αναφορά στη γεύση των φύλλων
verna < ver, véris έαρ, άνοιξη = εαρινή.
Erophila < ήρ (ιωνικά), το έαρ, η άνοιξη + φίλος ==> για την πρώιμη εαρινή ανθοφορία του.
Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2008
Bellis annua - ασπρολούλουδο
Γαλάτσι (Βέικος) - 03/01/2008 ΤουρκοβούνιαΗ Bellis annua (L. 1753) είναι μεσογειακό φυτό, με ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα, εκτός της βορειοδυτικής χώρας.
Βιότοπος: υγρά παράκτια λιβάδια, εποχικά βαλτώδη εδάφη, φρύγανα, ακαλλιέργητα χωράφια σε υψόμετρα 0-400 (-900) μ.
Μικρό ετήσιο φυτό με λεπτές ρίζες.
Φύλλα έμμισχα, ελαφρά οδοντωτά στο άνω μέρος, τα περισσότερα σχηματίζουν ρόδακα.
Βλαστοί αρκετοί, 2-10 εκ., συνήθως χωρίς φύλλα.
Ανθίδια λευκά, λογχοειδή
Ανθίζει Φεβρουάριο -μέσα Μαΐου.
Ετυμολογία:
Bellis < béllus όμορφος, χαριτωμένος
annua (λατιν.) = ετήσια, μονοετής ==> αναφέρεται στην διάρκεια της περιόδου βλάστησης.
Γαλάτσι (Βέικος) - 03/01/2008 Τουρκοβούνια
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)