Δίπλα στην τσιμεντούπολη είναι η Πάρνηθα. Από την αρχαιότητα είναι συνδεδεμένη με την Αθήνα αλλά, με την έκταση που έχει πάρει η τσιμεντούπολη, η Πάρνηθα σήμερα αποτελεί την ανάσα της. Μια σημερινή μικρή απογευματινή βόλτα δείχνει την αξία της Πάρνηθας, αλλά και τι χάσαμε από την καταστροφική φωτιά του καλοκαιριού. Η βόλτα έγινε σε ένα μικρό οροπέδιο, βόρεια του Κατσιμιδιού και δυτικά (και πολύ κοντά) της περιβόητης "Ιπποκρατείου Πολιτείας". Στόχος ήταν η φωτογράφιση κρόκων και κολχικών, που τώρα είναι η εποχή τους.
Συνύπαρξη του καλοκαιριού με μία από τις τελευταίες ανθισμένες κενταύριες (πάνω) και του φθινοπώρου με ένα από τα πρώτα άγρια ραδίκια (Taraxacum - πικροράδικο)...
Τα κόκκινα φύλλα (πάνω) φαίνεται να επιβεβαιώνουν την άποψη που μας έχουν επιβάλει για το φθινόπωρο αλλά η πραγματική εικόνα (κάτω) του ελληνικού φθινόπωρου είναι πράσινη με την ενδυνάμωση και την αναγέννηση της φύσης. Με φόντο την κορφή του Κατσιμιδιού κάνουμε την βόλτα μας ανάμεσα σε πεύκα, βελανιδιές, αγριελιές, κουμαριές, σχίνους, πουρνάρια και πολλά πουλιά. Ανεβαίνουμε προς τις κορφές Νταβέλη, Κάψαλα και Μηλιά προς αναζήτησιν φθινοπωρινών αγριλούλουδων.
Τα κυκλάμινα βρίσκονται παντού, είτε με την ανθοφορία τους είτε με τα τα ζωντανά σχέδια των φύλλων του...
2 σχόλια:
Το μανιτάρι είναι το όμορφο είδος Coprinopsis picacea. Το καπέλο έχει αρχίσει ήδη να αυτοδιαλύεται όπως σε όλα τα είδη του γένους κόπρινος και των συναφών.
Ευχαριστώ, Χρίστο. Σωστό...
Δημοσίευση σχολίου