Pancratium maritimum Οι κρίνοι της θάλασσας και του Φαλήρου

Λεγραινά 30-07-2014

O κρίνος της θάλασσας (Pancratium maritimum, L. 1753) άνθιζε σε μεγάλους αριθμούς στην μεγάλη αμμουδιά του Φαλήρου κι οι παλιοί Αθηναίοι τον ονόμαζαν «κρίνο του Φαλήρου». Από το Φάληρο μάλιστα υπάρχουν φυτά στο ερμπάριο (φυτολόγιο) του Πανεπιστημίου Lund (Σουηδία) από συλλογές του Θεόδωρου Ορφανίδη πριν το 1900. Σήμερα, ο κρίνος της θάλσσας επιζεί στην Αττική σε ελάχιστες θέσεις, κοντά στο Σούνιo.

Το κρινάκι της θάλασσας είναι ένα από τα ωραιότερα αγριολούλουδα και στολίζει τις αμμώδεις παραλίες κάθε καλοκαίρι.
Είναι πολυετής βολβόρριζη πόα με φύλλα μεγάλα, ταινιοειδή, μακρύτερα από το βλαστό, ήδη ξερά κατά την άνθηση με τα νέα να εμφανίζονται στις αρχές του χειμώνα.
Άνθη μεγάλα, χοανοειδή, 3-15 σε κάθε σκιάδιο, εύοσμα, λευκά. Ανθήρες κίτρινοι σε 6 μακρείς, λευκούς στήμονες.
Οι χαρακτηριστικοί ανάλαφροι καρποί μοιάζουν με κομμάτια κάρβουνο και επιπλέουν στη θάλασσα που τους διασπείρει στις ακτές.
Εϊναι μεσογειακό φυτό.  Στην Ελλάδα εξαπλώνεται σε όλες τις αμμουδιές του Αιγαίου και του Ιονίου, αλλά με την τουριστική αξιοποίηση των παραλιών, οι πληθυσμοί του έχουν αρχίσει να εξασθενούν.
Ο κρίνος της θάλασσας ενώνει τη σημερινή με την προϊστορική φύση του Αιγαίου. Είναι πασίγνωστος από τις «μινωικές» εικονογραφήσεις της Κρήτης, κυρίως στο ανάκτορο της Κνωσού και από τις υστεροκυκλαδικές τοιχογραφίες της Σαντορίνης

Ετυμολογία:
Pancratium > παν (πας, πάσα) + κρατέω  --> επειδή υπερνικά τις ακραίες συνθήκες του οικοτόπου του, (ξηρές και υφάλμυρες άμμοι) και παραμένει  πάντα κραταιό.
maritimum > mare (λατιν.) θάλασσα = παραθαλάσσιο.