Πατέρας 08/06/2013
Η Ασπερούλα του Baenitz <Asperula baenitzii Heldr. ex Boiss. 1888) είναι τοπικό ενδημικό της Αττικής. Συλλέχτηκε το 1876 από το όρος «Πατέρας» και περιγράφτηκε επιστημονικά το 1888.
Πολυετές φυτό με υπόγειο ρίζωμα, που σχηματίζει μικρές συστάδες.
Βιότοπος: πετρώδη εδάφη και σχισμές ασβεστολιθικών βράχων, στην ζώνη που αναπτύσσονται τα έλατα.
Φύλλα σε σπονδύλους των 6, ωοειδή έως ελλειπτικά, δερματώδη.
Άνθη: λευκά με κίτρινους ανθήρες.
Άνθιση: από τον Μάιο έως τις αρχές Αυγούστου
Εξάπλωση στην Αττική: Πατέρας (700 - 1100 μ.), Πάρνηθα (1050 -1300 μ.). Υπάρχει αναφορά από το Αιγάλεω, που όμως δεν έχει επιβεβαιωθεί.
*** Περιλαμβάνεται στο Βιβλίο Ερυθρών Δεδομένων των Σπάνιων & Απειλούμενων Φυτών της Ελλάδας (RDB 2009), με τον χαρακτηρισμό «Κινδυνεύον» (ΕΝ). Τα ώριμα άτομα, με δυνατότητα αναπαραγωγής, υπολογίζονται, μόλις σε 250.
Ετυμολογία:
Asperula > asper, τραχύς, ακατέργαστος στα φύλλα
baenitzii > αφιερωμένο στον Πρώσσο βοτανικό Carl Gabriel Baenitz (1837—1913).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου