Φθινοπωρινή βόλτα στα Τουρκοβούνια

Δίπλα στο Γαλάτσι, τον Περισσό, την Καλογρέζα και την Αλσούπολη τα Τουρκοβούνια (στην φωτογραφία η βόρεια απόληξή της) προφέρουν τις τελευταίες εικόνες της φύσης μέσα στο Λεκανοπέδιο. Για να δούμε τι απέδωσε μία δίωρη απογευματινή βόλτα, το Σάββατο 13 Οκτωβριου 2007.

Στο πεζοδρόμιο, έξω από το φαρμακείο της γειτονιάς μου, δίνει το πρώτο μήνυμα ένα ανθισμένο Κιχώριο το αντίδι, δηλαδή ένα ραδίκι (Cichorium intrybus).

Μπαίνουμε στο Κτήμα Βεΐκου. Η πλευρά προς τον Περισσό είναι στον μεγαλύτερο τμήμα της μια χωματούρα από μπάζα. Μέσα από τα μπάζα ξεπροβάλει μια ώριμη πικραγγουριά (Ecballium elaterium), φυτό δηλητηριώδες αλλά με χρήση από την λαϊκή ιατρική.

Μετά από 130 μέρες ανομβρίας στο Λεκανοπέδιο, έκανε μια βροχή το απόγευμα της χθεσινής μέρας (Παρασκευή, 12 Οκτωβρίου 2007). Το ραδίκι της φωτογραφία, που βγαίνει μέσα από συμπαγή μπάζα, δεν περίμενε βέβαια την πρώτη βροχή για να ανθίσει. Στην φωτογραφία κάτω φαίνεται το άνθος του...

Μέσα από τα μπάζα ξεπροβάλει ένας μικρός θάμνος με ισχυρή ανθοφορία σε ταξιανθίες. Το όνομά του; Κόνυζα και επιστημονικά Διτριχία η ιξώδης (Dittrichia viscosa ή Inula viscosa). Στην κάτω φωτογραφία φαίνεται μια ανθισμένη ταξιανθία της.

Με φόντο το κλειστό ολυμπιακό παλάτι του πινγκ πονγκ (που ακόμα το πληρώνουμε οι φορολογούμενοι) αυτή η κόνυζα έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις. Στην φωτογραφία κάτω φαίνεται η πλούσια ανθοφορία της.

Στο τμήμα του Κτήματος Βεΐκου προς τον Περισσό μέχρι την Ομορφοκκλησιά έχουν γίνει τελευταία εκτεταμένες εκχερσώσεις και ισοπεδώσεις του χώρου (μήπως εδώ σχεδιάζεται να γίνει το αμαξοστάσιο του μετρό;). Παρ' όλ' αυτά, τα καλάμια ανθίστανται σθεναρά στην ισοπέδωση από τα γκρέϊντερ...

Από την Ομορφοκκλησιά αυτή είναι η εικόνα της Πεντέλης που αντικρύζουμε. Φαίνεται η πληγή από την πυρκαγιά του καλοκαιριού, όπως και η τρομερή καταστροφή από τα λατομεία...

Η Ομορφοκκλησιά βρίσκεται στα όρια των δήμων Νέας Ιωνίας και Γαλατσίου, πάνω στην λεωφόρο Βεΐκου. Περνώντας την λεωφόρο Βεΐκου και δίπλα στο τεχνητό Άλσος Βεΐκου βρίσκεται το παλιό μικρό πευκοδάσος του Αγίου Λαυρεντίου. Εκεί στις σχισμές των βράχων αντικρύζουμε τα πρώτα κυκλάμινα να ξεπηδάνε μέσα από τις πευκοβελόνες. Βρισκόμαστε πλέον στον δήμο Γαλατσίου.

Δίπλα στον βιότοπο με τα κυκλάμινα, το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο έχει το προνόμιο να δίνει τους αγώνες του στο δημοτικό γήπεδο Γαλατσίου...

Μετά το μικρό πευκοδάσος ακολουθεί ο πανέμορφος φρυγανότοπος των Τουρκοβουνίων. Η ανθοφορία των άγριων(Cyclamen graecum) κυκλάμινων συνεχίζεται κι εδώ...

Από την μια τα κυκλάμινα αλλά από την άλλη πλευρά αυτό είναι το τσιμεντένιο δάσος των βορείων προαστίων που φαίνεται ψηλά από τα Τουρκοβούνια...

Οι αγριοντοματιές (Solanum elaeagnifolium) που είχα φωτογραφίσει αργά την άνοιξη τώρα έχουν καρπίσει...

Ένα ολάνθιστο ρείκι (Erica manipuliflora - Ερείκη η σπονδυλανθής) λίγο πάνω από το τεχνητό Άλσος Βεΐκου και το γήπεδο ποδοσφαίρου. Το ρείκι, που δίνει το καλύτερο μέλι, κυριαρχεί το φθινόπωρο με την πλούσια ρόδινη ανθοφορία του, όπως αυτή της φωτογραφίας κάτω...

Ανάμεσα στα φρύγανα ξεπετάγεται και ο ανθοφόρος βλαστός μίας και μοναχικής σκυλλοκρεμμύδας (Urginea maritima)...

Τα ξεραμένα αγριόχορτα δίνουν ακόμα χρυσαφιές αποχρώσεις...

Οι πικραγγουριές κάνουν παντού αισθητή την παρουσία τους...

Μια έκπληξη μέσα στο πευκοδάσος του Αγίου Λαυρεντίου...

Ένας από τους υπεύθυνους της έκπληξης. Ποιός; Η απάντηση πατώντας εδώ στο μπλοκ για το Γαλάτσι...

Ψηλά από τα Τουρκοβούνια το δειλινό κάνει να φαίνεται λίγο πιο όμορφη η τσιμεντούπολη. Στα Τουρκοβούνια η φύση με τα ανθισμένα κυκλάμινα και τα ρείκια, αντιστέκεται στην τσιμεντοποίηση της πόλης και της καθημερινής μας ζωής. Την δική τους αντίσταση προβάλουν και ο doctor με τους φίλους του. Ίσως τα Τουρκοβούνια να σωθούν. Ίσως...
.