Inula verbascifolia subsp. methanaea

Υμηττός 24/05/2010

Η Ίνουλα η βερμπασκόφυλλη υποείδος των Μεθάνων (Inula verbascifolia subsp. methanaea (Hausskn) Tutin 1973) είναι ενδημική Πελοποννήσου, Στερεάς Ελλάδας και Εύβοιας.
Βιότοπος: ρωγμές βράχων, γκρεμοί, πετρώδεις ή βραχώδεις σχηματισμοί με μέτωπο προς την θάλασσα, χαλικώδεις θέσεις, σάρες, σε υψόμετρα 0-1000 μ.
Πολυετές φυτό με εριώδες πυκνό τρίχωμα, συχνά με ξυλώδη βάση, με πλάγιους ή κρεμάμενους διακλαδισμένους βλαστούς, μήκους 10-40 εκ.
Φύλλα βάσης σε έναν ή περισσότερους ρόδακες, αντωοειδή-ελλειπτικά έως επιμήκη-σπατουλοειδή, γκριζοπράσινα έως λευκωπά, ιδιαίτερα στην κάτω επιφάνεια.
Κεφάλια ημισφαιρικά-κυλινδρικά, διαμέτρου 7-9 χιλ.Βράκτα ανθοδόχης σε πολλές σειρές, κεραμιδωτά, πιεσμένα, λευκωπά με πυκνό τρίχωμα και σπανιότερα πράσινα, τριγωνικά-λογχοειδή.
Ανθίδια σωληνοειδή, τα περιφερεικά με μικρά κίτρινα γλωσσίδια.
Ανθίζει Απρίλιο - Ιούλιο.

Ετυμολογία:
Inula > ινέω, αδειάζω,  καθαρίζω - αναφέρει το φυτό ο Πλίνιος για τις θεραπευτικές του ιδιότητες = Ίνουλα
verbascifolia > verbascum + folium = με φύλλα σαν του βερμπάσκου (Verbascum).
methanaea > Μέθανα = των Μεθάνων.